Angiografia TK - co to za badanie?

Angiografia TK jest badaniem naczyniowym w technice tomografii spiralnej. Pacjent zostaje umieszczony w aparacie, w którym podczas obrotów 360 stopni lampa rentgenowska wykonuje tzw. skan spiralny ciała, dzięki temu zostają otrzymane dane objętościowe w trzech zakresach. Pozwala to na dokładną weryfikację badanego obszaru i uzyskanie prawidłowego obrazu do diagnozy. Angiografia TK  to metoda projekcyjna , czyli taka, która poprzez obraz przekroju badanego fragmentu ciała pozwala stwierdzić lub wykluczyć zmiany chorobowe. 

W badaniach TK (tomografii komputerowej), zanim wprowadzono spiralną tomografię komputerową, rozdzielczość była mierzona wyłącznie przez szerokość warstwy badanej. Natomiast w przypadku spiralnej tomografii, czyli angiografii TK, oprócz szerokości warstwy badanej, poprzeczna rozdzielczość jest określana także przez funkcję spiralnej interpolacji. Wprowadzenie skanowania spiralnego to przełom, pozwalający na interaktywne oglądanie badanego obszaru ciała pacjenta. Skuteczna rozdzielczość obrazu pozwala na obserwację w krótkim czasie akwizycji oraz szerszy, niż do tej pory, zasięg skanu.

Angiografia TK jako technika diagnostyki naczyniowej

Angiografia TK (inaczej Angiografia CT, ACT) jest to zatem rodzaj testu radiologicznego, dzięki czemu naczynia (żyły i tętnice) poddawane są jednoczesnej ocenie  w sposób trójwymiarowy, na obszarze całego organizmu, z mózgiem włącznie. Angiografia TK pozwala na uzyskanie precyzyjnej wizji  ciała, zwłaszcza serca, płuc, kończyn oraz jamy brzusznej, w sposób zdecydowanie mniej inwazyjny od tradycyjnej angiografii. Ponieważ angiografia TK nie zawsze wymaga cewnikowania, ewentualne wkłucie może być przeprowadzone w sposób ambulatoryjny, a pojawienie się krwiaków oraz krwawienia jest zdecydowanie rzadsze, niż w przypadku standardowej angiografii, bowiem pacjentowi środek kontrastowy jest podawany przez wenflon.

Angiografia TK jest więc nieinwazyjną metodą przesiewową, pozwalającą podczas badania  na precyzyjne rozpoznanie zmian w obrębie danego obszaru ciała, umożliwia ona także na jednoczesną ocenę struktur otaczających oraz ewentualnych skrzeplin, bądź zwapnień. Jest polecana jako badanie przesiewowe u chorych na nadciśnienie tętnicze. Wyjątkowo ważny jest jednak protokół wykonania badania oraz jego oceny. Gdy w diagnozie konieczny jest więc obraz struktur naczyniowych, czułość badania angiografia TK staje się nieoceniona.

Dzięki angiografii TK  skutecznie wykrywa się zwłaszcza bardzo małe tętniaki wewnątrzczaszkowe, a także zwapnienia blaszek miażdżycowych, co daje badaniu coraz większą popularność wśród innych metod diagnostycznych. Metoda angiografii TK jest wykorzystywana także do diagnostyki zwężeń, zakrzepów oraz malformacji naczyniowych. Umożliwia  efektywną analizę zwłaszcza w zakresie diagnostyki zwyrodnienia aorty, chorób tętnic płucnych oraz szyjnych, naczyń ramienia oraz nerki, przetok tętniczo-żylnych oraz u pacjentów pourazowych.

Angiografia TK polega więc na ocenie struktur naczyniowych za pomocą techniki tomografii, jednak nie jest konieczne użycie kontrastu, aby zaprezentować naczynia krwionośne. Konwencjonalne techniki TK wymagają podania sporych ilości kontrastu, co daje pożądaną  jakość obrazu.

Techniką angiografii TK  można przeprowadzić badanie fragmentów całego ciała w sposób bezinwazyjny. Ważne jest także, iż czas trwania badania jest krótszy niż w standardowej angiografii i wynosi ok. 20-30 minut. Warto wiedzieć również, iż wadą spiralnej tomografii jest mniejsza precyzja obrazu w uwidacznianiu  drobnych obwodowych zatorów płucnych. Ponieważ podczas badania jest wykorzystywane promieniowanie jonizujące, nie jest ono zlecane kobietom w ciąży.

Źródła: www.mp.pl, www.czelej.com.pl, www.echirurgia.pl