Hemoroidy to struktury, które tak naprawdę posiada każdy człowiek. Tą nazwą określa się bowiem naczynia żylne okolicy odbytu, których rolą jest m.in. udział w kontrolowaniu procesów wydalania stolca. Odmiennym aspektem, dotyczącym hemoroidów, jest natomiast patologiczne poszerzenie tych naczyń, prowadzące do powstania żylaków odbytu (choroby hemoroidalnej). Problem jest zdecydowanie częstszy, niż można by przypuszczać - według National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases, żylaki odbytu mogą występować nawet u połowy pacjentów powyżej pięćdziesiątego roku życia.
Leczenie żylaków odbytu można prowadzić drogą zarówno postępowania zachowawczego, jak i zabiegowego, a jedną z dostępnych metod zabiegowego leczenia żylaków odbytu jest metoda Barrona. Procedury lecznicze, wykonywane tą techniką, budzą zainteresowanie pacjentów ze względu na to, że przeprowadza się je w trybie ambulatoryjnym, oraz w związku ze skutecznością tej metody.
Jaka jest skuteczność leczenia hemoroidów metodą Barrona?
Założeniem techniki Barrona jest doprowadzenie do przerwania ciągłości żylaków odbytu. W tym celu przeprowadza się opaskowanie tych struktur - podwiązanie żylaka skutkuje tym, że nie dopływa do niego krew, przez co dochodzi do procesów zwłóknienia i martwicy patologicznie poszerzonej struktury. Ostatecznym efektem leczenia żylaków odbytu metodą Barrona jest oddzielenie się (odpadnięcie) podlegającemu opaskowaniu guzka krwawniczego.
Analizując powyższy opis łatwo można wywnioskować, że metoda Barrona pozwala trwale usuwać zmienione naczynia. Czy u każdego pacjenta możliwe jest jednak uzyskiwanie takich rezultatów? Statystyk, dotyczących skuteczności metody Barrona w leczeniu żylaków odbytu, jest wiele. Poszczególne opracowania różnią się od siebie podawanymi liczbami, jednakże podkreślić warto jeden aspekt - opisywaną technikę leczenia żylaków można uznać za wysoce skuteczną.
Portal emedicine.medscape.com podaje, że skuteczność metody Barrona wynosi od 60 do 80%. O jeszcze lepszych rezultatach, uzyskiwanych u pacjentów, leczonych tą metodą informują autorzy pracy "Leczenie żylaków wewnętrznych odbytu metodą Barrona – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa". Okazuje się, że uzyskiwane wyniki leczenia żylaków odbytu drogą ich opaskowania uzależnione są od tego, jak duże jest zaawansowanie choroby żylakowej u pacjenta w momencie podjęcia terapii. Według autorów publikacji, skuteczność metody Barrona w przypadku żylaków odbytu w stopniu II sięgać może nawet 90%. Nieco niższa jest ona natomiast wtedy, kiedy leczona jest choroba hemoroidalna w trzecim stopniu zaawansowania - w tej sytuacji skuteczność metody Barrona oceniana jest bowiem na około 75%.
Jeszcze inne informacje znaleźć można w publikacji chińskich lekarzy "Long-term outcome and efficacy of endoscopic hemorrhoid ligation for symptomatic internal hemorrhoids". Ci specjaliści oceniali bowiem m.in. satysfakcję pacjentów z leczenia hemoroidów metodą Barrona - w przeprowadzonych badaniach wynosiła ona nieco ponad 93%. Lekarze sprawdzali również, jak często po opisywanym zabiegu dochodzi do nawrotów choroby hemoroidalnej. Okazało się, że w ciągu pierwszego roku po wykonaniu zabiegu schorzenie nawróciło jedynie u 3,7% pacjentów. W przypadku pięcioletniej obserwacji, nawroty choroby hemoroidalnej po przebyciu zabiegu metodą Barrona obserwowano z kolei u 13% leczonych.
Źródła: www.emedicine.medscape.com; www.nidkk.nih.gov; Ming-Yao Su et al., Long-term outcome and efficacy of endoscopic hemorrhoid ligation for symptomatic internal hemorrhoids, World J Gastroenterol. 2011 May 21; 17(19): 2431–2436; Konrad Wroński, Leczenie żylaków wewnętrznych odbytu metodą Barrona – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa, Borgis - Nowa Medycyna 4/2011, s. 53-56
-
3.2/5 (opinie 89)