Diagnostyka i leczenie żylaków powrózka nasiennego

Żylaki powrózka nasiennego, poprzez podniesienie temperatury w worku mosznowym i tym samym zaburzenie wytwarzania plemników, odpowiadają za około 12-40% przypadków męskiej niepłodności. Dolegliwość najczęściej leczy się operacyjne, metodą chirurgii klasycznej, laparoskopowej, mikrochirurgii lub tzw. embolizacji wewnątrznaczyniowej.

Data publikacji
Czas czytania
3 min.

Mianem powrózka nasiennego (łac. funiculus spermaticus) określana jest struktura anatomiczna o długości 15-20 cm, którą stanowią wszystkie twory wchodzące i wychodzące z moszny, a następnie przechodzące przez kanał pachwinowy. W przebiegu powrózka nasiennego, w zależności od jego sąsiedztwa, wyróżniamy odcinek mosznowy (podskórny) oraz odcinek pachwinowy, biegnący w kanale pachwinowym. 

W przebiegu żylaków powrózka nasiennego dochodzi do nieprawidłowego poszerzenia światła naczyń żylnych powrózka nasiennego, a zwiększony przepływ krwi w tej okolicy, i - co za tym idzie - podniesienie temperatury, powoduje zwolnienie wytwarzania plemników i zmniejszenie ich liczby (dla ich prawidłowego rozwoju temperatura panująca w mosznie powinna być o ok. 3-4 °C niższa niż w jamie brzusznej). Ze względu na budowę anatomiczną, żylaki powrózka nasiennego w 90% przypadków występują lewostronnie.

Na czym polega diagnostyka żylaków powrózka nasiennego?

Żylaki powrózka nasiennego - rysunek poglądowy

Diagnostyka żylaków powrózka nasiennego prowadzona jest przez specjalistę urologa. W pierwszym etapie dokonuje on wizualnej oceny okolic intymnych pacjenta oraz przeprowadza badanie palpitacyjne (dotykowe) worka mosznowego pod kątem zmian patologicznych. W przypadku uzasadnionego podejrzenia obecności żylaków, pacjent kierowany jest na ultrasonografię (USG), która pozwala uwidocznić nieprawidłowości budowy naczyń żylnych powrózków nasiennych i wsteczny przepływ krwi. Często konieczne jest również wykonanie badania laboratoryjnego nasienia – ułatwia ono wybór sposobu leczenia oraz ocenę jego efektów.

Charakterystyczne dla tej dolegliwości są trzy stadia rozwoju (zaawansowania):

  • I stopień – żylaki są praktycznie niewidoczne, lecz można je wyczuć poprzez napięcie mięśni brzucha.
  • II stopień – zmiany są widoczne gołym okiem i wyczuwalne dotykowo
  • III stopnień – rozwój choroby doprowadza do widocznej deformacji deformacji worka mosznowego

Innymi niepokojącymi objawami, które powinny skłonić pacjenta do konsultacji z lekarzem są m.in. uczucie dyskomfortu, ciężar lub tępe pobolewania w obrębie moszny i/lub pachwiny, które pogłębiają się w czasie długiego stania lub w czasie erekcji. Pojawiają się one zwłaszcza w przypadku III stadium choroby.

Jakie są metody leczenia żylaków powrózka nasiennego

Decyzja o leczeniu żylaków powrózka u mężczyzn podejmowana jest w przypadku objawowej postaci choroby, w sytuacji potwierdzonych zaburzeń składu nasienia (oligospermia) i niepłodności ze strony męskiej. Dodatkowym wskazaniem są duże żylaki atypowe na kończynach dolnych, których wyleczenie zależy od likwidacji przecieku żylnego z poziomu żylaków worka mosznowego. Leczenie żylaków powrózka nasiennego ma charakter operacyjny i może przyjąć formę klasycznej operacji lub zabiegu laparoskopowego, stosowana jest także metoda mikrochirurgiczna oraz technika embolizacji.

  • Klasyczna operacja – polega na wykonaniu klasycznego cięcia nad więzadłem pachwinowym, wypreparowaniu poszczególnych części powrózka nasiennego, podwiązaniu i wycięciu fragmentu żyły. Istnieje kilka technik jej przeprowadzenia, m.in. metoda Benneta i Kochera, Palomo, Bernardiego.
  • Metoda laparoskopowa – najczęściej stosowana. Cechuje się mniejszą inwazyjnością niż sposoby klasyczne, a co za tym idzie krótszym okresem rekonwalescencji. Zasada samego zabiegu jest podobna do wyżej opisywanej metody. Za pomocą laparoskopu, pod kontrolą kamery wypreparowuje się naczynia, zakłada klipsy na żylaki a następnie nacina i usuwa fragment zmienionego naczynia.
  • Metoda mikrochirurgiczna – polega na wykonaniu małego nacięcia w pachwinie, a następnie (z pomocą mikroskopu zabiegowego) wypreparowaniu oraz podcięciu splotu żylnego. Jest to najmniej inwazyjna metoda, charakteryzująca się wysoką skutecznością, szybkim powrotem pacjenta do pełnej sprawności oraz małym odsetek powikłań.
  • Wewnątrznaczyniowa embolizacja - to niechirurgiczna metoda leczenia, którą wykonuje radiolog interwencyjny. Po miejscowym znieczuleniu wykonywane jest niewielkie nacięcie w pachwinie, przez które do żyły jądrowej wprowadza się cewnik przez żyłę udową. Następnie za pomocą, sprężyn lub cząsteczek embolizacyjnych zamyka się naczynie w miejscu jego niewydolności.

Inne przydatne linki


Komentarze (0)

Komentarze (0)

Akcja
Krok
odyl
Nie opuszczaj
nas jeszcze!
Sprawdź, jak zdobyć smartwatcha dzięki akcji Krokodyl!
Żylaki powrózka nasiennego

Wybierz miasto, aby znaleźć placówkę

Wpisz zabieg, miejscowość, klinikę lub lekarza…