Nietrzymanie moczu jest powszechną dolegliwością, która dla wielu chorych stanowi bardzo wstydliwy problem. Pomimo, iż schorzenie można skutecznie leczyć, znaczna większość chorych ukrywa tę przypadłość przed lekarzem albo zgłasza ją po wielu latach. Zgodnie z definicją podaną przez International Continence Society nietrzymanie moczu jest stanem, który polega na niekontrolowanym wycieku moczu z pęcherza, powodującym problemy higieniczne oraz socjalne.
Problemy z nietrzymaniem moczu zdecydowanie częściej dotykają kobiet niż mężczyzn. Z danych epidemiologicznych wynika, iż prawdopodobieństwo wystąpienia dolegliwości wzrasta z wiekiem. Wśród kobiet w wieku rozrodczym nietrzymanie moczu dotyka ok. 30%, natomiast w czasie menopauzy 60%. U mężczyzn nietrzymanie moczu jest najczęściej spowodowane nadmierną aktywnością mięśni pęcherza, ten rodzaj schorzenia obejmuje ok. 80% chorych.
Ze względu na złożoną etiopatogenezę schorzenia, która powoduje różne odmiany nietrzymania moczu, dzielimy je na następujące rodzaje:
- wysiłkowe nietrzymanie moczu,
- naglące nietrzymanie moczu,
- nietrzymanie moczu z przepełnienia.
Przyczyny nietrzymania moczu są bardzo zróżnicowane. Wpływ na schorzenie mogą mieć liczne porody, częste infekcje układu moczowego, przewlekłe zaparcia, starszy wiek oraz otyłość (BMI powyżej 30). Ponadto zaburzenia oddawania moczu mogą pojawić się w przypadku nieprawidłowej czynności bądź patologii dolnych dróg moczowych np. wad rozwojowych jak również w wyniku zaburzeń ze strony układu nerwowego takich jak stwardnienie rozsiane lub przepukliny oponowo-rdzeniowej.
Terapia nietrzymania moczu - leczenie botoksem
Nietrzymanie moczu w zależności od przyczyny może być leczone w sposób zachowawczy (trening pęcherza moczowego, kinezyterapia, leczenie farmakologiczne) lub poprzez zabieg chirurgiczny. Wśród nowoczesnych metod leczenia niektórych postaci nietrzymania moczu, coraz większą popularność zyskuje zastosowanie botoksu.
Botoks jest oczyszczoną postacią toksyny wytwarzaną przez bakterię Clostridium botulinum. Substancja znalazła zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń takich jak kurcz powiek, zez, bóle pleców oraz migrena. Ponadto wykorzystywana jest również do zabiegów z medycyny estetycznej.
Leczenie botoksem stosowane jest u osób, u których nietrzymanie moczu jest spowodowane nadaktywnością pęcherza moczowego. Głównie zalecany jest dla pacjentów, u których problem powstał na skutek urazów neurologicznych np. rdzenia kręgowego.
U chorych z nadczynnym pęcherzem pojawiają się liczne dolegliwości, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Należy do nich częstomocz, nokturia czyli konieczność opróżniania pęcherza moczowego nawet kilka razy w nocy oraz naglące parcie, któremu może towarzyszyć nietrzymanie moczu. Standardowe leczenie za pomocą środków farmakologicznych u większości pacjentów nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Ponadto u wielu chorych pojawiają się skutki uboczne w postaci zawrotów głowy, suchości w ustach bądź zaparć.
Zastosowanie botoksu ma na celu zablokowanie sygnałów nerwowych oraz tymczasowy paraliż mięśni odpowiedzialnych za skurcz pęcherza moczowego. Pozwala to skutecznie zredukować ich nadmierną aktywność oraz pozbyć się uciążliwych dolegliwości. Procedura wstrzyknięcia botoksu jest metodą małoinwazyjną. Przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Lekarz dokonuje wprowadzenia substancji do pęcherza moczowego poprzez 20-30 nakłuć.
Zabieg jest bezpieczny, bardzo rzadko pojawiają się skutki uboczne. Wśród działań niepożądanych mogą wystąpić bóle głowy, gorączka, bóle brzucha oraz biegunka. Zazwyczaj są one wynikiem stosowanych środków znieczulających.
O zastosowaniu botoksu w leczeniu nietrzymania moczu na portalu polki.pl wypowiada się dr Piotr Dzigowski: Teraz zbyt częstym skurczom pęcherza moczowego można zapobiegać wstrzykując bezpośrednio do niego właśnie botoks. W ten sposób eliminujemy problem nawet na sześć-dziewięć miesięcy, nie obserwując jednocześnie uciążliwych efektów ubocznych.
Leczenie nietrzymania moczu za pomocą botoksu odznacza się bardzo wysoką skutecznością. Potwierdzają to badania zaprezentowane przez Schmid'a na grupie 100 pacjentów, u których stwierdzono nadreaktywność mięśnia wypieracza moczu. U 74% chorych po okresie niespełna miesiąca od zastosowania botoksu nastąpiło ustąpienie dolegliwości nietrzymania moczu. Jeszcze lepsze rezultaty stwierdzono po okresie 3 miesięcy, wówczas poprawa nastąpiła u 80% pacjentów.
Źródła: Położnictwo i ginekologia Grzegorz H. Bręborowicz, http://nefrologia.mp.pl, http://www.edukacjamedyczna.pl, portal polki.pl, portal medscape.
Wiedziałam o migrenie i nadpotliwości, ale o ntm nie. Pierwszy raz słyszę. Jest to dość ciekawe biorąc pod uwagę, że jeszcze całkiem niedawno (chyba 2010) potwierdzono badania dot. skuteczności leczenia Botoxem migren, co rekomendowało BBC i National Institute for Health and Clinical Excellence w 2012. Kto natomiast rekomenduje Botox w leczeniu ntm?