Polipy nosa świadczą zwykle o przewlekłym stanie zapalnym błony śluzowej nosa. Są one łagodnymi naroślami, których przyczyny powstawania nie są do końca wyjaśnione, ale wiadomo, że ryzyko ich wystąpienia wzrasta u osób cierpiących na przewlekły katar alergiczny. Przybierają najczęściej formę miękkiego "winogrona" o blado‑sinym zabarwieniu, zakończonego wiotką szypułką. Oglądane pod mikroskopem zawierają we wnętrzu dużą ilość płynu, nieliczne naczynia krwionośne, gruczoły surowiczo‑śluzowe oraz obfite nacieki z komórek zapalnych krwi.
Komórki te wytwarzają związki biologicznie czynne, powodujące objawy jak kichanie, świąd nosa i zaburzenia jego drożności. Polipy z reguły występują w obu nozdrzach i jest ich wiele. Nieleczone rozrastają się, prowadząc nawet do całkowitej niedrożności nosa i utraty węchu.
Terapią "pierwszego rzutu" jest stosowanie leków przeciwalergicznych i sterydowych, działających zarówno ogólnie, jak i miejscowo (wewnątrznosowo). Jeżeli farmakoterapia nie przynosi efektów lub gdy polipy powodują nawracające zapalenie zatok, konieczne może być przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego ich usunięcia.
Laserowe usuwanie polipów nosa – przebieg i działanie
Jedną z popularnych technik jest wykorzystanie lasera CO2 lub Nd:YAG (neodymowo‑yagowego), najczęściej o długości fali 1470 nm. Ich zaletami są: duża precyzja, mniejsze krwawienie niż przy skalpelu oraz mniejsze termiczne uszkodzenie tkanek niż przy nożu elektrycznym. Zapewniają też bardzo dobre i szybkie gojenie ran pozabiegowych.
Wiązka laserowa przenoszona jest przez delikatne włókna światłowodowe, co umożliwia dotarcie do trudno dostępnych obszarów jamy nosowej i zatok. Laser CO2 nie tylko tnie, ale też sterylizuje tkankę, a wysoka absorpcja przez hemoglobinę pozwala na skuteczne zamykanie naczyń i redukcję krwawienia. Dzięki temu zabieg można przeprowadzić przy mniejszej dawce znieczulenia, a usuwanie zmian często nie wymaga zakładania szwów ani tamponady.
Wskazania i przeciwwskazania
Laserowe usuwanie polipów jest szczególnie zalecane, gdy:
- występują nawracające infekcje zatok,
- polipy powodują znaczne zaburzenia węchu,
- leczenie farmakologiczne nie przyniosło rezultatów.
Przeciwwskazaniami mogą być ostre infekcje w trakcie zabiegu, choroby krwi czy skłonność do bliznowacenia. Decyzję o zakwalifikowaniu podejmuje specjalista po badaniu i ewentualnych testach.
Zalety i skuteczność metody laserowej
Metoda laserowa pozwala na:
- precyzyjne usunięcie polipów z minimalnym uszkodzeniem otaczających tkanek,
- wkrótce po zabiegu pacjent może powrócić do normalnych aktywności,
- znaczne zmniejszenie ryzyka nawrotów w porównaniu do wycięcia chirurgicznego.
Jednak metoda ma też ograniczenia – cena zabiegu jest wyższa niż standardowej polipektomii, a pełne efekty zabiegu oceniane są po 6–12 miesiącach obserwacji, ponieważ recydywa polipów może się zdarzyć.
Rekonwalescencja po zabiegu
Po zabiegu może wystąpić niewielki obrzęk i uczucie zatkanego nosa – zazwyczaj ustępują w ciągu kilku dni. Zalecane jest płukanie solą fizjologiczną oraz stosowanie przepisanych leków (np. steroidów donosowych). Regularne wizyty kontrolne pomagają monitorować gojenie i zapobiegać nawrotom.
Alternatywy i nowe metody leczenia polipów nosa
Oprócz laseroterapii, stosuje się także inne zaawansowane metody, takie jak balonoplastyka przeciwpolipowa czy mikrodebrider. Najnowsze badania (2023–2024) wskazują, że techniki łączone – np. laser + steroidoterapia donosowa – mogą zwiększyć skuteczność leczenia i zmniejszyć ryzyko nawrotów.
Wprowadzenie na rynek aparatów donosowych emitujących niskopoziomowe światło LED także daje nadzieję na przyszłe alternatywy w leczeniu polipów bez użycia skalpela.
Sa juz nowoczesniejsze metody usuwania polipow jak operacja endoskopowa FESS, Przykladowo biostatyczna sitowa chirurgia.Tą techniką bedą badane poszczegolne komorki pojedynczo. Prof.Hans Behrbohm z Parkklinik w Berlinie rozwinąl technike usuwania za pomocą bardzo mikroskopijnego endoskopu i są tylko te komorki usuwane, ktore zawieraja flegme a nie jak wczesniej usuwalo sie wszystkie nawet te potrzebne. Komorki, które mają istotne znaczenie dla wentylacji i wydzielania sluzu pozostają.Operacja moze byc wykonana ambulatoryjnie lub w szpitalu. Druga metoda to sinuplastyczna metoda balonowa.Balon sinuplasty jest nowa metoda leczenia zapalenia zatok. Zadaniem balonu sinuplasty jest poszerzenie wąskich wejśc do szczęki, twarzy lub klinowe za pomocą balonu cewnika (balon). Cienki drut balonowy wprowadza się do przewężen i stopniowo powiekszany poprzez nadmuchiwania balonu. Stopień ochrony przez DVT O zbadanie sytuacji anatomicznej oraz oceny stanu zatok przynosowych, możemy wykonać tomografię głośności cyfrowego (DVT) zatok systemu zatok. Ta nowatorska technologia 3D pozwala z jednej strony, ekspozycja promieniowania aż o 90% w stosunku do konwencjonalnych Comutertomographie (CT) w celu zmniejszenia, z drugiej strony, wyniki te diagnostyczne w znacznej poprawy rozdzielczości. Zasada dylatacji balonu Zasada została zapożyczona z kardiologicznej procedury rozszerzenia naczyń wieńcowych balonem dylatacji. Według doświadczeń z kardiologii, pokazując, że z odmierzoną ciśnienia zamkniętych naczyniach może być ponownie zamknięte kanały zatok systemu zatok ponownie rozszerzone. Stwarza to odwadnianie bez błony śluzowej lub kości muszą być usunięte. Blizny w kanale rany nie odbędzie się, ponieważ nie jest w rzeczywistości raną dostępne. Raczej pod nienaruszone błony śluzowej struktur kostnych korzystne dla położeń wentylacyjnych są przesunięte. Zapalnych wydzieliny może zatem uruchomić bezpośrednio z powiększonymi zatok i błony śluzowej tapety mogą być regenerowane przez nowo utworzonego odpowietrznik ponownie.