Na czym polega metoda Milligana-Morgana?
Metoda Milligana-Morgana to otwarta hemoroidektomia, która polega na chirurgicznym usunięciu guzków krwawniczych wraz z otaczającą je tkanką. Zabieg przeprowadza się przy użyciu klasycznych narzędzi chirurgicznych, takich jak skalpel czy nożyczki, a także z wykorzystaniem nowoczesnych technologii, jak elektrokoagulacja, laser lub system LigaSure.
Lekarz najpierw okraja i oddziela guzek od mięśnia zwieracza, przecinając więzadełka Parksa. Jeśli w obrębie odbytu występują także przerośnięte fałdy brzeżne, również zostają one usunięte. Niezwykle istotne jest zachowanie błony śluzowej, co przyspiesza gojenie i zmniejsza ryzyko powikłań.
Kiedy stosuje się zabieg Milligana-Morgana?

Zabieg Milligana-Morgana stosuje się głównie w przypadkach zaawansowanej choroby hemoroidalnej, kiedy leczenie zachowawcze oraz mniej inwazyjne metody zawiodły. Operacja jest szczególnie zalecana pacjentom z hemoroidami III i IV stopnia, które wypadły, krwawią obficie lub powodują dolegliwości bólowe. Leczenie operacyjne staje się niezbędne również w przypadkach, gdy guzkowi krwawniczemu towarzyszą duże fałdy brzeżne, nasilające objawy choroby.
Wskazania do operacji:
- hemoroidy III–IV stopnia,
- obfite, nawracające krwawienia,
- ból i trudności w codziennym funkcjonowaniu,
- brak skuteczności leczenia ambulatoryjnego (np. metoda Barrona).
Przeciwwskazania:
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
- choroba Crohna,
- nadciśnienie wrotne,
- białaczka.
Jakie są zalety i wady metody Milligana-Morgana?
Największą zaletą metody Milligana-Morgana jest jej skuteczność – większość pacjentów po zabiegu nie doświadcza nawrotów choroby. Zabieg uznawany jest za prosty technicznie, z krótką krzywą uczenia się dla chirurgów. Procedura daje trwałe rezultaty i jest powszechnie uznawana za złoty standard w leczeniu zaawansowanych hemoroidów.
Zalety:
- skuteczność na poziomie 93–100%,
- trwałe usunięcie problemu,
- możliwość jednoczesnej korekcji fałdów brzeżnych.
Wady:
- ból pooperacyjny,
- rekonwalescencja trwająca nawet do 6 tygodni,
- ryzyko powikłań miejscowych.
Czy metoda Milligana-Morgana jest skuteczna?
Tak, metoda Milligana-Morgana uznawana jest za jedną z najskuteczniejszych procedur chirurgicznych w leczeniu hemoroidów. Statystyki pokazują, że u 93–100% pacjentów dochodzi do znacznego zmniejszenia lub trwałego ustąpienia objawów. Taki poziom skuteczności czyni ją często preferowaną opcją przy ciężkich przypadkach, gdy zawiodły inne metody.
Jak przygotować się do zabiegu hemoroidów metodą Milligana-Morgana?
Przygotowanie do operacji zaczyna się od konsultacji z proktologiem oraz wykonania niezbędnych badań laboratoryjnych i obrazowych. Na kilka dni przed zabiegiem pacjent powinien stosować lekkostrawną dietę, unikać alkoholu oraz przyjmować ewentualne zalecone środki przeczyszczające. Dzień przed operacją często wymagane jest oczyszczenie jelita.
Zabieg Milligana-Morgana – krok po kroku

Zabieg rozpoczyna się od znieczulenia – najczęściej ogólnego lub przewodowego. Pacjent układany jest w pozycji ginekologicznej, a okolica odbytu zostaje zdezynfekowana i przygotowana do operacji. Chirurg dokonuje dokładnego wziernikowania kanału odbytu, a następnie przystępuje do usunięcia powiększonych guzków krwawniczych wraz z nadmiarową tkanką. Po ich wycięciu rany są zszywane w sposób umożliwiający naturalne gojenie.
Etapy zabiegu:
- Przygotowanie pola operacyjnego
- Usunięcie guzków hemoroidalnych
- Podwiązanie szypuły naczyniowej
- Zszycie ran
- Opatrzenie i przeniesienie do sali pooperacyjnej
Jak wygląda rekonwalescencja po zabiegu Milligana-Morgana?
Rekonwalescencja po operacji Milligana-Morgana trwa zazwyczaj od 4 do 6 tygodni. Powrót do pracy może nastąpić po około 2–4 tygodniach, w zależności od charakteru wykonywanej pracy i indywidualnego tempa gojenia. Początkowo mogą występować dolegliwości bólowe, które łagodzi się farmakologicznie.
Czas rekonwalescencji:
- niezdolność do pracy: 14–28 dni;
- pełne zagojenie: do 6 tygodni;
- pobyt w szpitalu: minimum 24 godziny.
Wskazówki:
- regularne nasiadówki w ciepłej wodzie,
- leki przeciwbólowe i rozkurczowe,
- unikanie wysiłku fizycznego.
Jakie są możliwe powikłania po operacji Milligana-Morgana?
Choć zabieg należy do bezpiecznych, to, jak każda operacja, niesie za sobą pewne ryzyko powikłań. Najczęściej występujące komplikacje to krwawienia – zarówno bezpośrednio po zabiegu, jak i w późniejszym okresie, najczęściej między 7. a 11. dobą. Rzadziej zdarzają się infekcje, szczeliny, ropnie czy przetoki.
Najczęstsze powikłania:
- krwawienie pooperacyjne,
- szczelina odbytu,
- zwężenie kanału odbytu,
- przetoka lub ropień,
- nietrzymanie gazów lub stolca.
Czy zabieg Milligana-Morgana jest bolesny?

Tak, ból po operacji Milligana-Morgana jest jednym z częstszych działań niepożądanych i może utrzymywać się przez kilka dni. Jest on wynikiem odruchowego skurczu mięśnia zwieracza wewnętrznego oraz drażnienia tkanek. Aby go złagodzić, stosuje się leki doustne i miejscowe – np. maści z lidokainą, metronidazolem czy diltiazemem.
Skuteczne metody łagodzenia bólu:
- nasiadówki w ciepłej wodzie,
- maści przeciwbólowe,
- leki rozkurczowe (np. czopki),
- znieczulenie przewodowe lub miejscowe.
Ile kosztuje operacja hemoroidów metodą Milligana-Morgana?
Na podstawie zgromadzonych przez nas danych średnia cena za leczenie hemoroidów metodą Milligana Morgana wynosi 3 809 zł, przy czym najniższa cena to 2 500 zł, natomiast najwyższa – 4 600 zł.
Czy są alternatywy dla metody Milligana-Morgana?
Tak, alternatywą dla otwartej hemoroidektomii są m.in. metoda Fergusona (zamknięta), zabieg Longo (staplerowy), operacje przy użyciu LigaSure, a także mniej inwazyjne metody, jak skleroterapia czy opaskowanie guzków.
Posłuchaj artykułu:
- Artykuł "Leczenie hemoroidów metodą Milligana Morgana" jest dostępny w formie audio z lektorem - posłuchaj teraz (10:10 minuty)
Źródła:
- F. Di Bella, Giordano M., Blanco G.F., "Hemorrhoidectomy: Milligan and Morgan technique", Ann Ital Chir., 66(6), 791-799, 1995
- Kołodziejczak M., Ciesielski P., Dutkiewicz P., "Miejsce hemoroidektomii metodą Milligana-Morgana we współczesnym algorytmie leczenia choroby hemoroidalnej – przegląd aktualnego piśmiennictwa", Nowa Med., 23(1), 22-28, 2016
4.5/5 (opinie 4)