Konchoplastyka – korekcja małżowin nosowych

Chirurgia małżowin nosowych dolnych polega głównie na redukcji objętości śluzówki małżowin. Obecnie powszechnie uznanym sposobem leczenia przerostu małżowin nosowych jest metoda radiochirurgii. Polega ona na wprowadzeniu pod śluzówkę małżowin nosowych specjalnych elektrod i stymulacji tkanek miękkich falami o częstotliwości radiowej.

Efektem tego działania jest powstawanie blizn wewnątrz tkanek małżowin nosowych (podśluzówkowo), co prowadzi do obkurczenia małżowin i redukcji ich objętości. Zabieg trwa około 30 minut i jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym. Konchoplastykę często przeprowadza się razem z septoplastyką.

Na czym polega korekcja małżowin nosowych

Korekcja małżowin nosowych (konchoplastyka) może być wykonywana różnymi metodami – w zależności od stopnia przerostu oraz indywidualnych potrzeb pacjenta. Oprócz wspomnianej radiochirurgii stosuje się również techniki laserowe, krioterapię, a w niektórych przypadkach klasyczne metody chirurgiczne z częściowym usunięciem tkanek małżowiny.

Nowoczesne technologie, takie jak plazmowe urządzenia ablacyjne czy radiofrekwencja o kontrolowanej temperaturze, pozwalają na bardziej precyzyjne i bezpieczne przeprowadzenie zabiegu przy minimalnym uszkodzeniu błony śluzowej nosa. Dzięki temu rekonwalescencja jest krótsza, a ryzyko powikłań znacznie mniejsze.

Najczęściej stosowane techniki obejmują: radiochirurgię (najpopularniejsza metoda), konchoplastykę laserową, krioterapię oraz konchoplastykę chirurgiczną. Dobór odpowiedniej metody zależy od przyczyny i nasilenia przerostu małżowin oraz od indywidualnych cech anatomicznych pacjenta.

Wskazania do zabiegu konchoplastyki

Zabieg jest skierowany do osób, u których nastąpił przerost małżowin nosowych spowodowany przewlekłymi procesami zapalnymi i u których nos jest prawie cały czas zatkany. Pacjenci często skarżą się na nawracające katary, zapalenia zatok przynosowych, zapalenia trąbek słuchowych, chrapanie, zaburzenia powonienia, a także zapalenia gardła i krtani.

Wskazaniem do zabiegu mogą być również nieskuteczne próby leczenia zachowawczego, np. przy pomocy sterydowych sprayów donosowych lub terapii przeciwalergicznej.

W ostatnich latach coraz częściej konchoplastyka wykonywana jest również u pacjentów po zabiegach korekcji przegrody nosowej, gdy mimo poprawy drożności nadal utrzymuje się uczucie zatkanego nosa.

Do przeciwwskazań należą ostre infekcje dróg oddechowych, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, zaburzenia krzepnięcia krwi oraz niektóre choroby ogólnoustrojowe. Decyzję o kwalifikacji do zabiegu podejmuje lekarz otolaryngolog po szczegółowej konsultacji.

Efekty i korzyści po zabiegu

• Zabieg małoinwazyjny i bezpieczny
• Krótki czas trwania (około 30 minut)
• Brak konieczności hospitalizacji
• Poprawa drożności nosa i komfortu oddychania
• Zmniejszenie częstości infekcji zatok i gardła

Efekty konchoplastyki są zazwyczaj trwałe, choć u niektórych pacjentów może być konieczne powtórzenie zabiegu po kilku latach, zwłaszcza przy utrzymującym się przewlekłym zapaleniu błony śluzowej nosa. Najnowsze badania z 2024 roku wskazują, że skuteczność metod radiofrekwencyjnych i laserowych przekracza 90% przypadków poprawy drożności nosa.

Większość pacjentów zgłasza znaczną poprawę jakości życia już w ciągu kilku dni po zabiegu. Oddychanie staje się swobodne, a objawy takie jak chrapanie czy uczucie zatkanego nosa znacznie się zmniejszają. Skuteczność zabiegu utrzymuje się przez wiele lat, szczególnie przy odpowiedniej higienie nosa i unikania czynników drażniących, np. dymu tytoniowego.

Przygotowanie i rekonwalescencja po konchoplastyce

Przed zabiegiem lekarz laryngolog przeprowadza dokładną diagnostykę – badanie endoskopowe nosa, ocenę błony śluzowej oraz testy alergiczne, jeśli są wskazane. W dniu zabiegu nie ma potrzeby ogólnego znieczulenia, ponieważ stosowane jest jedynie znieczulenie miejscowe.

Po konchoplastyce pacjent powinien unikać wysiłku fizycznego, gorących kąpieli oraz wydmuchiwania nosa przez kilka dni. Zaleca się stosowanie preparatów nawilżających śluzówkę oraz kontroli u lekarza po około tygodniu od zabiegu. Pełna regeneracja błony śluzowej następuje zwykle w ciągu 2–3 tygodni.

Nie ma potrzeby hospitalizacji – pacjent wraca do domu i normalnego funkcjonowania tego samego dnia. W pierwszych dniach po zabiegu może wystąpić niewielki obrzęk błony śluzowej lub uczucie zatkanego nosa, które ustępuje samoistnie. Rzadko dochodzi do krwawienia lub nadmiernego wysuszenia błony śluzowej.

Współczesne techniki minimalizują ryzyko powikłań, jednak bardzo istotne jest przestrzeganie zaleceń lekarza. Według aktualnych wytycznych Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologicznego, zabieg konchoplastyki jest jednym z najskuteczniejszych sposobów przywrócenia drożności nosa przy przewlekłym przeroście małżowin.