Mianem neurorehabilitacji określane są zabiegi rehabilitacyjne stosowane w przypadku osób z uszkodzeniami centralnego i obwodowego układu nerwowego w przebiegu m.in. udaru, choroby Parkinsona, stwardnienia rozsianego lub urazów czaszkowo-mózgowych.
Neurorehabilitacja ma za zadanie umożliwić pacjentowi powrót do samodzielnego wykonywania codziennych czynności oraz poruszania się. Osiągnięcie tego celu nierzadko jest trudne i długotrwałe, wymaga cierpliwości, systematyczności i zaangażowania.
Plastyczność mózgu i mechanizmy neurorehabilitacji
Kamieniem milowym rehabilitacji neurologicznej stało się odkrycie w połowie XX wieku zjawiska plastyczności mózgu, czyli jego zdolności do pobudzania nieaktywnych neuronów i tworzenia nowych połączeń synaptycznych w wyniku odpowiedniej stymulacji.
Ta wyjątkowa zdolność mózgu do regeneracji i odzyskiwania utraconych funkcji stwarza wielu pacjentom nieocenioną szansę poprawy funkcjonowania oraz niezależności od osób trzecich.
W ostatnich latach prowadzone są liczne badania nad neuroplastycznością mózgu, które potwierdzają, że intensywna, powtarzalna stymulacja ruchowa przynosi największe efekty terapeutyczne, zwłaszcza jeśli wprowadzona zostanie odpowiednio wcześnie po urazie lub incydencie neurologicznym.
Wykorzystanie istniejącego potencjału regeneracyjnego wymaga spełnienia pewnych warunków – przede wszystkim indywidualnego doboru metod terapeutycznych. Ustalany musi być czas rozpoczęcia rehabilitacji, intensywność treningu oraz rodzaj ćwiczeń ruchowych.
Kluczowe elementy planu neurorehabilitacji:
- dobór odpowiedniego momentu rozpoczęcia terapii,
- ustalenie optymalnej intensywności i częstotliwości treningu,
- wybór rodzaju ćwiczeń dostosowanych do deficytów,
- monitorowanie postępów i modyfikacja programu w czasie,
- uwzględnienie ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Badania wskazują, że regularność i liczba powtórzeń są kluczowe dla osiągnięcia trwałych zmian w strukturach neuronalnych. Im częstsza i bardziej ukierunkowana stymulacja, tym większa szansa na odbudowę funkcji ręki.
Współczesne podejścia w neurorehabilitacji ręki
Dzisiejsza neurorehabilitacja coraz częściej wykorzystuje technologie cyfrowe i urządzenia wspomagające, które pozwalają zwiększyć częstotliwość ćwiczeń i ich precyzję. Jednym z kluczowych elementów współczesnego podejścia jest angażowanie pacjenta w aktywne ruchy, co sprzyja tworzeniu trwałych połączeń neuronalnych.
Badania wskazują również, że połączenie tradycyjnych terapii manualnych z systemami komputerowymi zwiększa skuteczność rehabilitacji, ponieważ umożliwia bardziej szczegółowe monitorowanie postępów oraz dostosowywanie obciążenia treningowego do aktualnych możliwości pacjenta.
Coraz częściej stosuje się hybrydowe modele rehabilitacji, łączące ćwiczenia manualne, terapię zajęciową i technologie wspierające. Terapia taka lepiej odzwierciedla naturalne funkcje ręki i sprzyja szybszemu odzyskiwaniu sprawności.
Rehabilitacja ręki z wykorzystaniem urządzenia HandTutor
Jednym z nowoczesnych rozwiązań wspomagających neurorehabilitację ręki w przypadkach niedowładu i ograniczonej sprawności jest system HandTutor izraelskiej firmy MediTouch.
Jest to profesjonalne urządzenie do ćwiczeń czynnych kończyny górnej, wykorzystujące specjalną rękawicę wyposażoną w czujniki pozycji i prędkości ruchu oraz dedykowane oprogramowanie komputerowe. HandTutor umożliwia ustawianie parametrów biomechanicznych, takich jak prędkość, aktywny zakres ruchu czy analiza zadania ruchowego, które mogą być zapisywane i porównywane w czasie.
Wśród najczęstszych wskazań do zastosowania HandTutor wymienia się rehabilitację po udarze mózgu, w przebiegu choroby Parkinsona, stwardnienia rozsianego oraz po zabiegach ortopedyczno-chirurgicznych. Urządzenie stosowane jest także u pacjentów po urazach ręki i nadgarstka.
Typowe wskazania do terapii HandTutor:
- niedowład ręki po udarze mózgu,
- zaburzenia precyzji ruchów w chorobie Parkinsona,
- osłabienie siły chwytu w stwardnieniu rozsianym,
- ograniczona ruchomość po zabiegach chirurgicznych dłoni,
- rehabilitacja po urazach ręki i nadgarstka.
W ostatnich latach system HandTutor uzupełniany jest o funkcje telemedyczne, które pozwalają prowadzić nadzorowaną rehabilitację domową. Pacjent wykonuje ćwiczenia w domu, a terapeuta ocenia zapis sesji i modyfikuje program treningowy. Takie rozwiązania zwiększają intensywność i regularność terapii, co jest kluczowe w procesie odbudowy funkcji ręki.
Neurorehabilitacja z użyciem HandTutor bazuje na wykonywaniu kontrolowanych ćwiczeń w oparciu o koncepcję biologicznego sprzężenia zwrotnego (biofeedback). Mechanizm ten polega na dostarczaniu pacjentowi natychmiastowej informacji zwrotnej o jakości ruchu, co pozwala świadomie korygować napięcie mięśniowe oraz kontrolować zakres ruchów.
Biofeedback wizualny i akustyczny stanowi ważny element treningu. Zadania, w których pacjent widzi reakcję na swój ruch, mają charakter interaktywny i wzmacniają motywację do ćwiczeń. Nauka świadomego kontrolowania ruchu sprzyja poprawie koordynacji, celowości ruchów oraz szybkości reakcji.
Nowoczesne platformy treningowe coraz częściej wykorzystują elementy gamifikacji, które zwiększają zaangażowanie pacjenta i poprawiają regularność wykonywania ćwiczeń.
Skuteczność terapii HandTutor
Aktualne publikacje naukowe wskazują, że intensywne ćwiczenia interaktywne prowadzone przy pomocy systemów takich jak HandTutor przyczyniają się do zwiększenia siły chwytu, poprawy precyzji ruchów oraz zwiększenia funkcjonalności ręki w codziennych czynnościach.
Najczęściej obserwowane efekty terapii:
- wzrost siły mięśniowej i stabilności chwytu,
- poprawa precyzji i szybkości ruchów palców,
- zwiększenie zakresu ruchu w stawach ręki,
- łatwiejsze wykonywanie czynności dnia codziennego,
- wzrost motywacji do dalszej rehabilitacji.
W wielu ośrodkach rehabilitacyjnych terapia z użyciem HandTutor stosowana jest jako uzupełnienie tradycyjnych metod, takich jak terapia manualna i ćwiczenia funkcjonalne. Połączenie różnych metod pozwala uzyskać bardziej kompleksowy efekt terapeutyczny.
Ze względu na możliwość precyzyjnego dobrania parametrów treningowych HandTutor sprawdza się również u pacjentów z bardzo ograniczoną ruchomością, dla których wykonywanie klasycznych ćwiczeń byłoby trudne lub niemożliwe.
Posłuchaj artykułu:
- Artykuł "Neurorehabilitacja ręki przy pomocy HandTutor - jak to działa" jest dostępny w formie audio z lektorem - posłuchaj teraz (08:20 minuty)
Źródła:
- Bo Sheng, Jianyu Zhao, Yanxin Zhang, i in., "Commercial device-based hand rehabilitation systems for stroke patients: State of the art and future prospects", Heliyon, 2023
- Shima Fardipour, Mohammad Hadadi, "Investigation of therapeutic effects of wearable robotic gloves on improving hand function in stroke patients: A systematic review", Current journal of neurology, 125–132, 2022
- Eli Carmeli, Sara Peleg, Gadi Bartur, i in., "HandTutor™ enhanced hand rehabilitation after stroke--a pilot study", Physiotherapy research international, 191-200, 2011
Super artykuł, bardzo wartościowy. Oby takich więcej! Serdecznie pozdrawiam!