Sinus lift - zabieg przygotowawczy pod implanty

Dzięki zaawansowanym technologiom stomatologicznym coraz rzadziej mówi się dziś o tzw. beznadziejnych przypadkach. Przeminęły czasy, kiedy pacjent ze znacznym lub całkowitym bezzębiem mógł liczyć tylko na protezę. Współczesne zabiegi w gabinecie dentystycznym kończą się pełną odbudową zębów dzięki implantacji.

Z drugiej strony, tylko u 32% pacjentów wszczepienie implantów nie wymaga dodatkowych operacji. U reszty osób odwiedzających kliniki konieczne są zabiegi przedimplantacyjne, przygotowujące podłoże pod wszczepy. Jedną z najczęstszych przyczyn takich operacji jest brak wyrostka zębowego (zbyt mała ilość kości szczęki do umieszczenia implantu).

Podniesienie dna zatoki szczękowej – wskazania i procedura

Do zabiegów przedimplantacyjnych należy  podniesienie dna zatoki szczękowej, tzw. sinus lift. Zatoka znajduje się nad górnymi zębami, a jej dno powinno być oddzielone od korzeni zębów kilkunastomilimetrową warstwą kości. W przeciwnym wypadku nie da się wprowadzić w tych rejonach implantów – nie można dopuścić do sytuacji, w której ich końcówki dochodziłyby aż do zatoki. Głównym powodem jest to, że nie miałyby wtedy stabilnego podłoża (jak gwoździe w zbyt cienkiej ścianie).

Dno zatoki szczękowej obniża się najczęściej po utracie zęba, kiedy zanika kość wyrostka zębodołowego. Operację przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, przygotowując podłoże, w którym po okresie zagojenia wszczepia się implanty. Czasem jest to możliwe już w trakcie operacji. Po wykonaniu zdjęć pantomograficznych i tomograficznych specjalista dokładnie oceni jakość, gęstość i ilość kości pacjenta, co pomoże mu podjąć decyzję o ewentualnej implantacji. Zdjęcia umożliwią również większą precyzję podczas operacji, dzięki czemu zminimalizuje się ryzyko perforacji zatoki bądź uszkodzenia nerwów.

Najczęstsze nowoczesne techniki unoszenia dna zatoki:

• Techniki minimalnie inwazyjne z użyciem balonów
• Systemy hydrauliczne do unoszenia dna zatoki
• Metody ograniczające ból pooperacyjny
• Rozwiązania skracające czas rekonwalescencji

Pierwszą operację  podniesienia dna zatoki szczękowej z dojścia bocznego (tzw. lateral window sinus lift) wykonał w 1975 r. Tatum, a w 1994 r. Summers po raz pierwszy podniósł dno zatoki szczękowej metodą zamkniętą (tj. z dojścia przez grzbiet wyrostka).

Metody podniesienia dna zatoki

Dno zatoki podnosi się na dwa sposoby – metodą otwartą i zamkniętą. Różni je cena, czas trwania, inwazyjność i stopień ryzyka powikłań. W obydwóch wariantach umieszcza się materiał kościozastępczy pomiędzy dolną ścianą zatoki szczękowej a wyściełającą ją błoną śluzową. Operacja spłyca dno zatoki i jednocześnie pogrubia kość pacjenta. W rezultacie uzyskuje się podłoże pozwalające na wprowadzenie implantu. Zabieg jest dosyć popularnym na Zachodzie rozwiązaniem w sytuacjach, kiedy zbyt mała ilość kości nie pozwala na wprowadzenie implantu. Również w Polsce coraz więcej klinik posiada go w swojej ofercie.

Metoda otwarta

Metodę otwartą stosuje się w sytuacji, gdy grubość kości wynosi mniej niż 6-7 mm. Jest bardziej inwazyjną opcją, mimo to przeprowadzaną częściej, ponieważ można przy niej podnieść zatokę o ok. 5,0-8,0 mm, więcej niż przy metodzie zamkniętej. Po odsunięciu śluzówki chirurg wykonuje otwór w bocznej ścianie zatoki (okienko, stąd nazwa lateral window sinus lift, czyli „dojście z okna bocznego"). Precyzyjnie modeluje błonę zatoki po jej wcześniejszym uniesieniu, uzyskując w ten sposób miejsce do wprowadzenia biomateriału. Następnie umieszcza odpowiednią ilość materiału kościozastępczego, po czym przykrywa operowany obszar specjalną membraną zaporową i śluzówką. Po ok. 6 miesiącach implant i biomateriał tworzą wspólnie stabilne podłoże dla nowego zęba.

Metoda zamknięta

Z kolei metoda zamknięta jest mniej inwazyjna (nie podnosi się śluzówki i nie przebija się przez ścianę zatoki w tak rozległy sposób), ale przy niej można podnieść dno zatoki maksymalnie o 3,0-3,5 mm. Plusem tej opcji jest możliwość jednoczesnego wprowadzenia implantu praktycznie w każdym przypadku. Natomiast wadą zabiegu jest większe ryzyko perforacji błony śluzowej dna zatoki – chirurg nie ma tu pełnej kontroli wzrokowej. Materiał kościozastępczy wprowadza przez otwór na wszczep (na grzbiecie wyrostka zębowego), a przed zabiegiem wykonuje dokładną diagnostykę radiologiczną.

Nowoczesne materiały i technologie

W ostatnich latach rośnie zainteresowanie materiałami kościozastępczymi pochodzenia syntetycznego oraz biokompatybilnymi membranami resorbowalnymi, które eliminują konieczność ich usuwania. Według badań klinicznych mogą one przyspieszyć proces gojenia oraz zmniejszyć ryzyko stanów zapalnych.

Zalety nowoczesnych materiałów kościozastępczych:

• Brak konieczności usuwania membrany
• Szybsze gojenie i regeneracja kości
• Zmniejszone ryzyko stanów zapalnych
• Wysoka biokompatybilność z tkankami

Turystyka medyczna i stomatologia w Polsce

Polscy stomatolodzy są coraz częściej odwiedzani przez zagranicznych pacjentów. Zdaniem analityków z PMR Publications jednym z głównych powodów jest, paradoksalnie, kryzys panujący w latach 2008-2009. Jego skutkiem był spadek zarobków Niemców, Brytyjczyków i Duńczyków, co pociągnęło za sobą chęć oszczędności – również w zakresie leczenia. Ze źródeł Dental Travel Poland wynika, że wybierając Polskę, cudzoziemcy mogą wyleczyć zęby nawet o 60% taniej, niż gdyby zrobili to u siebie, zatem nic dziwnego, że przyjeżdżają do nas tak chętnie.

Prognozuje się, że do 2013 roku polski rynek usług stomatologicznych osiągnie wartość 10 mld złotych (analizy Grail Research). Jeśli dodamy do tego rządowe inwestycje w zakresie promocji Polski (np. projekt Izby Gospodarczej Turystyki medycznej – kampania „Treatment in Poland"), możemy spokojnie założyć, że liczba cudzoziemców w naszych klinikach będzie wzrastać z każdym kolejnym miesiącem.

Obecnie, według danych branżowych z 2023 roku, Polska utrzymuje pozycję jednego z liderów europejskiej turystyki stomatologicznej, a sinus lift jest jednym z częściej wykonywanych zabiegów przygotowujących do implantacji u pacjentów z zagranicy. Połączenie wysokich kwalifikacji specjalistów, nowoczesnego sprzętu i konkurencyjnych cen sprawia, że liczba przyjazdów medycznych stale rośnie.