Stulejka (łac. phimosis) jest schorzeniem, które polega na nadmiernym zwężeniu ujścia napletka czego skutkiem jest utrudnienie (stulejka częściowa) lub niemożność ściągnięcia napletka do rowka zażołędnego. Próba zsuwania ''na siłę'' powoduje powstawanie w obrębie tkanek napletka mikrourazów co prowadzi do bliznowacenia i pogłębiającego się z czasem zwężenia pierścienia.
W zależności od zaawansowania stulejki, istnieją różne metody jej korekcji. W cięższych przypadkach często przeprowadza się zabieg usunięcia napletka, czyli obrzezanie. W łagodniejszych formach tego schorzenia można zdecydować się na zabieg poszerzenia ujścia napletka, czyli jego plastykę.
Plastyka napletka – wskazania i przebieg zabiegu
Zabiegi plastyki prącia polega najczęściej na wykonaniu precyzyjnych nacięć wzdłuż struktur napletka, co prowadzi do rozszerzenia jego ujścia. Nacięcia przeprowadzane są wzdłuż osi długiej prącia, a następnie lekarz dokonuje ich odpowiedniego zszycia.
Zabiegi tego typu odbywają się najczęściej z zastosowaniem technik znieczulenia miejscowego, a do ich zalet należy to, że w ich trakcie nie dochodzi do usunięcia tkanek napletka, przez co penis zachowuje swój naturalny wygląd.
Wskazania medyczne
Wskazaniami do wykonania plastyki napletka są przede wszystkim łagodniejsze postacie stulejki, w których nie ma konieczności całkowitego usunięcia napletka. Zabieg ten bywa również zalecany u pacjentów, u których występuje skłonność do nawracających stanów zapalnych, podrażnień czy pęknięć napletka podczas erekcji.
W ostatnich latach coraz większą uwagę poświęca się również aspektom jakości życia pacjentów. Wielu mężczyzn zgłasza poprawę komfortu funkcjonowania, higieny oraz zmniejszenie bolesności podczas współżycia po wykonaniu plastyki napletka, co potwierdza rosnące znaczenie tego zabiegu w leczeniu zachowawczym stulejki.
Najczęstsze wskazania do zabiegu:
- łagodna lub umiarkowana postać stulejki
- nawracające stany zapalne napletka
- ból lub pękanie napletka podczas erekcji
- problemy higieniczne spowodowane zwężeniem
Zalecenia po plastyce napletka
Aby efekt uzyskanej korekcji był jak najlepszy, pacjent powinien się ściśle stosować do wskazówek i zaleceń udzielonych mu przez lekarza.
Ważnym czynnikiem decydującym o sukcesie terapeutycznym jest wyleczenie procesu zapalnego toczącego się pod i w okolicy napletka. W tym celu wymagane bywa, aby pacjent przez ustalony czas przyjmował m.in. antybiotyk.
Najczęściej czas gojenia się pozabiegowej rany wynosi około 7–10 dni i w tym czasie bardzo ważne jest utrzymywanie przez pacjenta odpowiedniego poziomu higieny okolic narządów płciowych. Zaleca się, aby pacjent po zabiegu plastyki napletka prącia utrzymywał prącie w pozycji zadartej, czyli skierowanej do góry, możliwie jak najczęściej.
Odpowiednio dopasowana, czysta i przewiewna bielizna wykonana z naturalnych materiałów zapobiega m.in. nadmiernemu poceniu się, co wpływa na zmniejszenie ryzyka zakażenia.
Higiena i pielęgnacja pooperacyjna
Z powodu częstego kontaktu moczu pacjenta z raną konieczne jest, aby pacjent po każdej mikcji przemywał delikatnie struktury napletka i prącia za pomocą np. naparu z rumianku. Zalecane bywa dodatkowo stosowanie preparatu Octanisept jako antyseptyku, który działa odkażająco na okolicę błony śluzowej i rany.
Zalecenia po zabiegach plastyki napletka obejmują również regularną (codzienną) zmianę jałowych opatrunków, które mają kontakt z moczem pacjenta. W celu niedopuszczenia do rozwoju zakażenia często zalecane jest miejscowe i regularne aplikowanie maści z antybiotykiem, np. z neomycyną lub detreomycyną.
Do najczęściej omawianych problemów pozabiegowych należą obrzęk, zaczerwienienie oraz niewielkie krwawienia z rany. W większości przypadków są one naturalnym elementem gojenia tkanek i ustępują samoistnie.
Najważniejsze zalecenia po zabiegu:
- utrzymywanie wysokiej higieny okolic intymnych
- zmiana opatrunków każdego dnia
- stosowanie zaleconych antyseptyków i maści
- unikanie ucisku i noszenie przewiewnej bielizny
- utrzymywanie prącia w pozycji zadartej
Rekonwalescencja i powikłania po zabiegu
Konieczność wykonania precyzyjnych nacięć i ich następczego zszycia powoduje, że pacjent po zabiegu plastyki napletka powinien powstrzymywać się od kontaktów seksualnych przez okres około 4 tygodni. Niestosowanie się
do tego zalecenia może mieć negatywny wpływ na proces gojenia się tkanek i powstawanie nowych mikrourazów, które w późniejszym okresie ulegną bliznowaceniu.
Wszystko to prowadzić może do niepowodzenia korekcji i niezadowolenia pacjenta z ostatecznego efektu. W przypadku rozwoju i powstawania przerostowych blizn w okolicy struktur napletka lekarz zalecić może choremu regularne stosowanie takich preparatów jak np. Contractubex.
Ich stosowanie ogranicza m.in. przerastanie blizny i powoduje przyspieszenie procesu regeneracji tkanek. Niejednokrotnie dla uzyskania poprawy wymagana jest regularna, nawet kilkumiesięczna terapia.
Efekty zabiegu są zazwyczaj trwałe, a pacjenci zgłaszają poprawę codziennego komfortu, łatwiejszą higienę oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych.
Kontrole pooperacyjne pozwalają lekarzowi ocenić proces gojenia oraz wdrożyć ewentualne dodatkowe zalecenia, jeśli tkanki nie regenerują się prawidłowo.
Aktualne obserwacje kliniczne wskazują, że odpowiednio wykonana plastyka napletka charakteryzuje się wysoką skutecznością oraz niskim ryzykiem powikłań, zwłaszcza wtedy, gdy pacjent sumiennie stosuje się do zaleceń pozabiegowych.
Źródła:
- Eleonora Rosato, Roberto Miano, Stefano Germani, i in., "Phimosis in Adults: Narrative Review of the New Available Devices and the Standard Treatments", Clinics and practice, 361-376, 2024
- Daniar Osmonov, Claudius Hamann, Ahmed Eraky, i in., "Preputioplasty as a surgical alternative in treatment of phimosis", International journal of impotence research, 353-358, 2022
- Pradyumna Pan, "Limited Dorsal Slit Preputialplasty for Management of Phimosis in Children", Indian pediatrics, 1029-1032, 2019
-
4.0/5 (opinie 46)