Co to jest stożek rotatorów?

Stożek rotatorów to grupa czterech ścięgien, które otaczają głowę kości ramiennej i są odpowiedzialne za precyzyjne oraz skoordynowane ruchy barku. Ich wspólne działanie umożliwia unoszenie, rotację i stabilizację kończyny górnej w niemal każdej płaszczyźnie.

Do stożka rotatorów należy:

  • ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego,
  • ścięgno mięśnia podgrzebieniowego,
  • ścięgno mięśnia podłopatkowego,
  • ścięgno mięśnia obłego mniejszego.

Mięśnie te rozpoczynają się na łopatce, a ich ścięgna dochodzą do głowy kości ramiennej, tworząc stabilizującą strukturę niezbędną do prawidłowego funkcjonowania barku.

Warto wiedzieć: Staw ramienny, dzięki obecności stożka rotatorów, cechuje się największym zakresem ruchomości spośród wszystkich stawów w ludzkim ciele.

Objawy uszkodzenia stożka rotatorów

Uszkodzenia stożka rotatorów objawiają się głównie:

  • głębokim bólem w stawie barkowym, szczególnie nasilającym się podczas ruchu,
  • ograniczoną ruchomością kończyny górnej,
  • trudnościami w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak podnoszenie ramienia czy sięganie do góry,
  • osłabieniem siły mięśniowej ręki,
  • uczuciem przeskakiwania, blokowania lub chrupania w obrębie stawu,
  • a czasem także obrzękiem, zwłaszcza po urazach.
Pamiętaj: Ból barku związany z uszkodzeniem stożka rotatorów często nasila się w nocy, powodując wybudzanie lub trudności z zasypianiem. Objawy te znacząco wpływają na komfort życia pacjenta i mogą stanowić przesłankę do rozważenia leczenia chirurgicznego.

Kiedy konieczna jest operacja stożka rotatorów?

Kontuzja barku podczas ćwiczeń w parku

Operacja stożka rotatorów staje się konieczna, gdy uszkodzenia ścięgien prowadzą do znacznych dolegliwości bólowych i utraty sprawności kończyny górnej, a leczenie zachowawcze – takie jak rehabilitacja czy farmakoterapia – nie przynosi oczekiwanych efektów. Wskazaniem do interwencji chirurgicznej jest więc zarówno rozległość uszkodzeń, jak i stopień nasilenia objawów.

Do uszkodzenia stożka rotatorów może dojść w mechanizmie ostrym lub przewlekłym. Ostre uszkodzenia to najczęściej efekt nagłego urazu – np. upadku na wyprostowaną kończynę, gwałtownego szarpnięcia lub niekontrolowanego wykręcenia ręki. Tego rodzaju urazy mogą doprowadzić do częściowego bądź całkowitego zerwania ścięgien. Choć są to sytuacje rzadziej spotykane, wymagają często pilniejszej diagnostyki i leczenia.

Zdecydowanie częściej mamy jednak do czynienia z uszkodzeniami przewlekłymi, które rozwijają się powoli na tle postępujących zmian zwyrodnieniowych. W ich przebiegu struktura ścięgien ulega osłabieniu i stopniowemu rozrywaniu się.

W dłuższej perspektywie może dojść do powstawania zwapnień w miejscach uszkodzeń oraz zaniku mięśni otaczających bark.

Do najważniejszych czynników ryzyka uszkodzenia stożka rotatorów należy:

  • wiek powyżej 60. roku życia,
  • częste unoszenie rąk ponad głowę (np. podczas pracy fizycznej lub uprawiania sportu),
  • przebyte wcześniej urazy barku,
  • predyspozycje genetyczne,
  • palenie tytoniu,
  • nadwaga lub otyłość.
Uwaga: Statystycznie częściej uszkodzenia te występują u mężczyzn niż u kobiet i dominują po stronie ręki wiodącej, co wiąże się z jej większym obciążeniem w życiu codziennym.

Proces diagnostyczny rozpoczyna się od dokładnego wywiadu lekarskiego, w którym ortopeda pyta o czas trwania i charakter objawów, ich nasilenie, czynniki łagodzące oraz ewentualne sytuacje, które mogły wywołać uraz. Następnie przeprowadza się badanie fizykalne – pacjent powinien być rozebrany od pasa w górę, aby lekarz mógł dokładnie ocenić zarówno bolesną kończynę, jak i jej porównanie ze stroną zdrową. W trakcie badania wykonywane są specjalne testy ortopedyczne, polegające na odpowiednim ustawieniu ręki i ocenie siły oraz zakresu ruchu.

W celu potwierdzenia diagnozy stosuje się badania obrazowe – przede wszystkim USG oraz rezonans magnetyczny (MRI), które umożliwiają dokładną ocenę stanu ścięgien. Dodatkowo wykonywane jest RTG barku, które – choć nie pokazuje bezpośrednio ścięgien – pozwala na ocenę ustawienia kości, stopnia zmian zwyrodnieniowych i ewentualnej obecności zwapnień. To także ważny etap różnicowania innych schorzeń, np. guzów nowotworowych.

Pamiętaj: Samo istnienie uszkodzenia w obrazowaniu nie jest jeszcze wskazaniem do operacji. Leczenie podejmuje się tylko wtedy, gdy zmiany są objawowe – to znaczy powodują ból, ograniczają ruchomość lub utrudniają codzienne funkcjonowanie.

Na czym polega operacja stożka rotatorów?

Operacja stożka rotatorów polega na chirurgicznej naprawie uszkodzonych ścięgien otaczających głowę kości ramiennej. Celem zabiegu jest odtworzenie ciągłości struktur oraz przywrócenie sprawności stawu barkowego. Rodzaj operacji dobierany jest indywidualnie – w zależności od charakteru urazu, wieku pacjenta, jego stanu zdrowia oraz możliwości technicznych placówki.

Dostępne metody operacyjne obejmują

Artroskopowa rekonstrukcja stożka rotatorów

Przygotowanie do operacji barku wymaga wykonania badań oraz odbycia konsultacji z lekarzem

To najczęściej wybierana technika, która polega na wprowadzeniu do stawu barkowego kamery i specjalistycznych narzędzi przez niewielkie nacięcia skóry. Chirurg wykonuje precyzyjną naprawę uszkodzonych ścięgien pod kontrolą obrazu z kamery. Zabieg ten przeprowadza się zazwyczaj w znieczuleniu ogólnym lub regionalnym.

Zalety artroskopii:

  • mniejsza inwazyjność,
  • krótszy czas rekonwalescencji,
  • mniejsze ryzyko infekcji,
  • brak rozległych blizn,
  • mniejsze dolegliwości bólowe po operacji.

Operacja otwarta

Choć coraz rzadziej stosowana, może być konieczna w przypadkach zaawansowanych lub skomplikowanych urazów, gdzie artroskopowa naprawa okazuje się niemożliwa. Polega na klasycznym otwarciu stawu i bezpośredniej naprawie struktur. Wiąże się z większym nacięciem skóry i dłuższym czasem rekonwalescencji.

Uwaga: Czasami decyzja o przejściu z artroskopii na operację otwartą zapada dopiero podczas zabiegu – gdy zakres uszkodzeń uniemożliwia skuteczną rekonstrukcję metodą małoinwazyjną.

Jak przygotować się do operacji stożka rotatorów?

Przygotowanie do operacji barku wymaga wcześniejszego wykonania badań oraz odbycia konsultacji z lekarzami różnych specjalizacji. Celem jest zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa i sprawnego przebiegu całej procedury.

Przed operacją należy:

  • wykonać podstawowe badania krwi: morfologia, parametry krzepnięcia, poziom glukozy,
  • oznaczyć grupę krwi,
  • wykonać badania serologiczne (np. HIV, HCV, HBV),
  • przeprowadzić EKG i ewentualnie RTG klatki piersiowej,
  • odbyć wizytę u anestezjologa, który dobierze odpowiednie znieczulenie.
Pamiętaj: Pacjenci z chorobami przewlekłymi (np. cukrzyca, nadciśnienie, choroby tarczycy) powinni przed operacją ustabilizować stan zdrowia – to warunek kwalifikacji do znieczulenia.
Warto wiedzieć: Operacja planowa to idealny moment na poprawę ogólnej kondycji – rzucenie palenia, unormowanie wagi i optymalizacja leczenia przewlekłych chorób znacząco zwiększają szanse na szybki powrót do sprawności.

Jak wygląda rekonwalescencja po operacji stożka rotatorów?

Rekonwalescencja po operacyjnym leczeniu stożka rotatorów jest procesem wieloetapowym, który rozpoczyna się bezpośrednio po zabiegu i trwa zazwyczaj kilka miesięcy. Jej przebieg zależy od rodzaju wykonanego zabiegu, rozległości uszkodzeń oraz indywidualnych możliwości pacjenta. Kluczowym elementem powrotu do sprawności jest ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarskich oraz odpowiednio prowadzona rehabilitacja.

Bezpośrednio po operacji bark zostaje unieruchomiony w specjalnej ortezie, której zadaniem jest stabilizacja operowanego obszaru i ochrona gojących się tkanek. Czas noszenia ortezy wynosi zazwyczaj od 4 do 6 tygodni, choć może się różnić w zależności od decyzji chirurga i przebiegu samej operacji.

Warto wiedzieć: Mimo konieczności unieruchomienia już w tym wczesnym etapie można rozpocząć rehabilitację – oczywiście pod ścisłą kontrolą fizjoterapeuty i zgodnie z harmonogramem opracowanym indywidualnie dla pacjenta.

Jakie są efekty i skuteczność operacji stożka rotatorów?

Rehabilitacja po operacji artroskopowej rekonstrukcji stożka rotatorów

Efekty operacyjnego leczenia stożka rotatorów są w zdecydowanej większości przypadków korzystne, zwłaszcza gdy zabieg został przeprowadzony we właściwym momencie i poprzedzony trafną diagnozą. Dzięki współczesnym technikom chirurgicznym, takim jak artroskopia, możliwe jest skuteczne zszycie uszkodzonych ścięgien, co daje pacjentowi realną szansę na powrót do codziennej aktywności bez bólu i ograniczeń.

Najczęściej zgłaszane przez pacjentów efekty po operacji to:

  • wyraźne zmniejszenie lub całkowite ustąpienie bólu,
  • poprawa zakresu ruchu w stawie barkowym,
  • odzyskanie siły mięśniowej i stabilności kończyny,
  • powrót do wykonywania czynności, które wcześniej były niemożliwe z powodu dolegliwości.
Warto wiedzieć: Choć pełna regeneracja wymaga czasu i zaangażowania w rehabilitację, znaczna poprawa jakości życia jest możliwa już po kilku tygodniach od zabiegu. Wielu pacjentów odzyskuje funkcjonalność ramienia w stopniu pozwalającym na powrót do pracy czy uprawianie sportu amatorskiego.

Czynniki wpływające na skuteczność operacji

Efektywność leczenia zależy od wielu elementów, w tym m.in.:

  • rozległości uszkodzenia – im bardziej zaawansowane zmiany, tym trudniejsza i dłuższa rekonwalescencja;
  • czasu, jaki upłynął od momentu urazu – wczesna interwencja chirurgiczna daje lepsze rezultaty;
  • ogólnego stanu zdrowia pacjenta, w tym obecności chorób przewlekłych;
  • wieku pacjenta – u młodszych osób proces gojenia zachodzi szybciej, ale osoby starsze również odnoszą korzyść z zabiegu;
  • jakości przeprowadzonej rehabilitacji – ściśle przestrzegany plan fizjoterapeutyczny zwiększa szanse na pełny powrót do sprawności.
Pamiętaj: Brak systematycznej rehabilitacji po zabiegu może skutkować ograniczeniem efektów operacji, a nawet prowadzić do nawrotu problemu.

Czy operacja zawsze przynosi poprawę?

Większość pacjentów doświadcza znacznej poprawy, ale w niektórych przypadkach możliwe jest wystąpienie ograniczeń – szczególnie wtedy, gdy:

  • uszkodzenia ścięgien były bardzo rozległe,
  • doszło do zaniku mięśni w wyniku długotrwałych zwyrodnień,
  • ścięgna nie były możliwe do naprawy – tzw. nienaprawialne uszkodzenia,
  • pacjent nie współpracował podczas rehabilitacji.

W takich sytuacjach alternatywą są inne rozwiązania chirurgiczne, jak np. wszczepienie amortyzujących implantów lub przeprowadzenie protezoplastyki stawu. Tego typu zabiegi stosuje się najczęściej u osób starszych, u których inne metody nie przynoszą już oczekiwanych efektów.

Ile kosztuje operacja stożka rotatorów w Polsce?

Na podstawie zgromadzonych przez nas danych średnia cena za operacyjne leczenie uszkodzenia stożka rotatorów wynosi 11 112 zł, przy czym najniższa cena to 4 000 zł, natomiast najwyższa – 16 290 zł.

Źródła:

  • Form Grupa Lekarska, "Rekonstrukcja stożka rotatorów stawu ramiennego (barku)", formgl.pl, 2023
  • Stępień K., "Uszkodzenie stożka rotatorów – przyczyny, objawy, leczenie", mp.pl, 2023