Halluksem nazywane jest zniekształcenie stopy, które polega na podwichnięciu stawu śródstopnopaliczkowego w obrębie I palca stopy. Sprawia to, że paluch kieruje się „do wewnątrz”, a na jego bocznej stronie pojawia się zgrubienie zbudowane z nawarstwionych tkanek miękkich, które powoduje dyskomfort i rozlany ból, obejmujący całą stopę u 25% osób. Przyczynia się to do problemów z chodzeniem, co może znacznie utrudniać normalne funkcjonowanie, pracę i przeszkadza w podejmowaniu aktywności fizycznej.
Halluksy u kobiet i mężczyzn
Jak wykazuje badanie naukowe MOBILIZE Boston Study, halluksy stanowią problem u znaczącej liczby osób, przy czym kobiety są bardziej narażone niż mężczyźni. Inne badania mówią, że kobiety zmagają się z tym problemem znacznie częściej, a stosunek kobiet do mężczyzn wynosi 9:1. Obecnie wiadomo, że w powstawaniu halluksów biorą udział nie tylko czynniki związane z ogólnym stylem życia, ale wiele znaczenia przypisuje się naszym genom.
Przyczyny powstawania halluksów
Powstawaniu halluksów sprzyjają różne czynniki, i wiele zależy od płci. Wśród mężczyzn halluksy najczęściej pojawiają się u osób z nadwagą (BMI 25-29,9) oraz płaskostopiem, które zwiększają ryzyko tej choroby zwyrodnieniowej odpowiednio 2 i 2,4 razy, a mniejsze znaczenie ma wiek.
U kobiet w powstawaniu halluksów duże znaczenie mają:
- rodzaj obuwia,
- częste noszenie modnych, wysokich obcasów,
- większy nacisk wywierany w obrębie małego palca stopy,
- mniejszy nacisk w obrębie palucha.
Naukowcy tłumaczą to spowodowanym przez nie większym naciskiem, wywieranym w obrębie małego palca stopy i w jego pobliżu, i mniejszym w obrębie palucha. Utrzymywanie się tego stanu coraz bardziej pogłębia istniejące zniekształcenie.
Wielu specjalistów podkreśla również rolę obciążeń genetycznych – występują one u:
- około 38% mężczyzn, których rodzice mieli taką deformację stóp,
- 39% kobiet, których rodzice mieli taką deformację stóp.
Znaczy to, że jeśli w naszej rodzinie problem jest częsty, należy szczególną wagę przywiązywać do jakości obuwia, które nosimy.
Niewygodne buty mogą przyczynić się do dodatkowego zaostrzenia problemu, a także sprawić, że halluks wystąpi w młodszym wieku. Dobrym wyborem z pewnością nie są buty z wąskim czubkiem, które uciskają boczne części stopy i uwierają przy noszeniu. Korzystne natomiast są buty z wkładkami, które mogą nawet służyć do korekcji halluksów.
Inne czynniki ryzyka to:
- nadmierne obciążenie stóp,
- intensywna aktywność fizyczna,
- choroby współistniejące, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów.
Te czynniki również mogą przyczyniać się do rozwoju halluksów, poprzez osłabienie struktury stawów i więzadeł stopy.
Grupy ryzyka
Osoby cierpiące na choroby stawów również znajdują się w grupie ryzyka powstawania halluksów, ponieważ zmienia się sposób ich chodu, a w konsekwencji - kształt stopy. Z tego samego powodu występują one częściej u osób, które cierpią na choroby układu nerwowego, jak stwardnienie rozsiane, porażenie mózgowe, czy neuropatię związaną z cukrzycą, w której ucisk wywierany przez buty może nie być odczuwalny, w związku z uszkodzeniem nerwów.
Naukowcy z Journal of Dance Medicine & Science oraz Foot & Ankle International mają jednak dobre wiadomości dla zwolenników tańca, a przede wszystkim – baletnic, u których wywierane są duże naciski na przednią część stopy. Jak wykazują liczne badania, ryzyko, że rozwinie się u nich halluks, nie jest znacząco większe niż u reszty populacji.
Jednak intensywna aktywność może wpływać na rozwój innych deformacji stóp, dlatego ważna jest odpowiednia profilaktyka i monitorowanie stanu zdrowia stóp.
Metody leczenia i profilaktyka halluksów
Rozpoznanie halluksów nie musi wiązać się z koniecznością poddania się zabiegowi chirurgicznemu. Rehabilitacja, zmiana obuwia oraz stosowanie wkładek ortopedycznych może zapobiec pogłębianiu się deformacji. Chorobami stóp zajmują się specjaliści podolodzy. Konsultacja u podologa kosztuje ok. 50-80 zł, ale często w przypadku poddawania się zabiegom (usuwanie zrogowaceń, masaż) jest bezpłatna.
Ćwiczenia wzmacniające
Warto również zwrócić uwagę na ćwiczenia wzmacniające mięśnie stóp oraz poprawiające ich elastyczność. Regularne wykonywanie takich ćwiczeń może pomóc w utrzymaniu prawidłowego kształtu stopy i zmniejszyć ryzyko pogłębiania się deformacji. Dobrym pomysłem jest także unikanie długotrwałego noszenia butów na wysokim obcasie i wybieranie butów o szerokim przodzie, które nie uciskają palców.
Wczesna diagnoza i monitorowanie
Wczesna diagnoza i monitorowanie postępu deformacji przez specjalistów są kluczowe w zapobieganiu pogorszenia stanu stopy. Regularne wizyty u lekarza mogą pomóc w odpowiednim zarządzaniu problemem i wprowadzeniu skutecznych metod leczenia i profilaktyki.
Źródła:
- Kernozek Thomas W., Abdulaziz Elfessi, and Steven Sterriker. "Clinical and biomechanical risk factors of patients diagnosed with hallux valgus." Journal of the American Podiatric Medical Association 93.2 (2003): 97-103, "Clinical and biomechanical risk factors of patients diagnosed with hallux valgus", Journal of the American Podiatric Medical Association, 93(2), 97-103, 2003
- Hannan, Marian T. i in., "High heritability of hallux valgus and lesser toe deformities in adult men and women", Arthritis care & research 65(9), 1515-1521, 2013
- Einarsdottir Hildur, Staffan Troell, Anders Wykman, "Hallux valgus in ballet dancers: a myth?", Foot & ankle international, 16(2), 92-94, 1995
- Davenport Kathleen L., Liane Simmel, Nancy Kadel, "Hallux valgus in dancers: a closer look at dance technique and its impact on dancers' feet", Journal of Dance Medicine & Science, 18(2), 86-92, 2014
-
4.4/5 (opinie 9)