Zabieg redukcji napletka łechtaczki

U kobiet wargi sromowe większe osłaniają wargi sromowe mniejsze zakończone napletkiem łechtaczki, a te osłaniają wejście do pochwy i ujście cewki moczowej. Większość kobiet pragnie, aby wargi sromowe większe przykrywały wargi sromowe mniejsze, a wygląd okolic intymnych przypominał ziarenko kawy (coffee bean desing). Jeśli natura nie obdarzyła kobiety takim wyglądem, medycyna estetyczna oferuje szereg zabiegów z zakresu ginekologii estetycznej. Mają one na celu nie tylko nadać żeńskim zewnętrznym narządom płciowym atrakcyjny wygląd, ale poprawić ich funkcjonalność.

Anatomia napletka łechtaczki i jego znaczenie

Łechtaczka znajduje się poniżej wzgórka łonowego pomiędzy przednimi końcami warg sromowych większych. Koniec łechtaczki określany jest jako żołądź łechtaczki i przykryty, całkowicie lub częściowo fałdem skórnym zwanym napletkiem łechtaczki.

Od dolnej powierzchni żołędzi odchodzą po obu stronach wędzidełka łechtaczki, które po połączeniu się z końcami napletka tworzą początek dla warg sromowych mniejszych. Z punktu widzenia anatomii napletek łechtaczki i wargi sromowe mniejsze są ze sobą ściśle połączone, a wady anatomiczne lub uszkodzenia w tej okolicy często obejmują oba te fałdy skórne.

Najczęstsze nieprawidłowości napletka łechtaczki:

• Zbyt duży lub asymetryczny napletek
• Połączone nieprawidłowo wargi sromowe mniejsze
• Przerost warg sromowych mniejszych
• Blizny lub zrosty po urazach

Zbyt duży lub asymetryczny napletek łechtaczki idzie w parze z przerośniętymi wargami sromowymi mniejszymi, dlatego korekcję napletka łechtaczki często łączy się labioplastyką.

W literaturze naukowej podkreśla się, że napletek łechtaczki pełni funkcję ochronną, ale także wpływa na odczuwanie bodźców seksualnych. Zbyt duża ilość tkanki może ograniczać bezpośrednią stymulację łechtaczki, co u części pacjentek wiąże się z obniżonym komfortem życia seksualnego. Współczesne wytyczne ginekologii estetycznej z lat 2022–2024 wskazują, że zabiegi redukcyjne powinny uwzględniać zarówno aspekt estetyczny, jak i funkcjonalny.

Żołądź łechtaczki jest najbardziej wrażliwą częścią narządu, bogato unerwioną i chronioną przez napletek. Jego nadmierny rozrost może nie tylko wpływać na wygląd zewnętrzny, ale także na jakość życia seksualnego kobiety.

Zabieg redukcji napletka łechtaczki

Plastyka napletka łechtaczki (Clitoroplastyka, ang. clitoris hood reduction) nie jest skomplikowanym zabiegiem. Ze względu na duże unerwienie i wrażliwość tej okolicy procedura ta często wymaga znieczulenia ogólnego, choć może być również przeprowadzona w znieczuleniu miejscowym.

Wykonuje się ją metodą laserową lub za pomocą konwencjonalnej techniki chirurgicznej. Podczas zabiegu wycina się nadmiar tkanek wystających poza wargi sromowe większe nadając tej okolicy estetyczny wygląd. Częściowe usunięcie napletka osłaniającego łechtaczkę poprawia higienę narządów płciowych, wzmacnia doznania seksualne, eliminuje dolegliwości bólowe, a także poprawia estetykę zewnętrznych narządów płciowych kobiety.

Cała procedura trwa około 30-60 minut i nie wymaga pobytu w szpitalu.

Według najnowszych doniesień naukowych publikowanych w latach 2023–2024 coraz częściej wykorzystuje się techniki minimalnie inwazyjne, które pozwalają na precyzyjne modelowanie tkanek i skracają czas rekonwalescencji. Nowoczesne lasery frakcyjne i radiofrekwencja mikroigłowa są stosowane jako uzupełnienie klasycznej chirurgii, co zmniejsza ryzyko powikłań i poprawia efekt estetyczny.

Techniki chirurgiczne stosowane w redukcji:

• Metody laserowe
• Klasyczne nacięcia skalpelem
• Techniki minimalnie inwazyjne
• Radiofrekwencja jako wsparcie zabiegu

W praktyce stosuje się różne techniki chirurgiczne, w tym laserowe oraz klasyczne nacięcia skalpelem. Wybór metody zależy od anatomii pacjentki oraz oczekiwanego efektu estetycznego i funkcjonalnego.

Kwalifikacja i wskazania do clitoplastyki

Do clitoplastyki kwalifikowane są kobiety, które nie są zadowolone z wyglądu strefy intymnej, odczuwają dolegliwości bólowe podczas stosunków, aktywności fizycznej lub noszenia obcisłej bielizny. Plastyka napletka łechtaczki przeprowadzana jest też jako zabieg uzupełniający po labioplastyce typu "wedge", w czasie której nie przeprowadzono redukcji przerośniętego napletka łechtaczki i pacjentki nie są zadowolone z efektu końcowego zabiegu.

W procesie kwalifikacji szczególną uwagę zwraca się na ogólny stan zdrowia pacjentki, obecność chorób przewlekłych, zaburzeń krzepnięcia krwi oraz wcześniejsze zabiegi w obrębie krocza. Istotna jest także konsultacja psychologiczna lub seksuologiczna, ponieważ oczekiwania pacjentki muszą być realne i jasno omówione.

Etapy przygotowania do zabiegu:

• Badania laboratoryjne przed operacją
• Dokumentacja fotograficzna okolicy zabiegowej
• Konsultacja psychologiczna lub seksuologiczna
• Symulacje komputerowe możliwego efektu

Aktualne standardy rekomendują wykonanie badań laboratoryjnych oraz dokumentację fotograficzną przed zabiegiem. Coraz częściej stosuje się także symulacje komputerowe ułatwiające omówienie oczekiwanych efektów i minimalizujące ryzyko niezadowolenia po operacji.

Do najczęstszych przeciwwskazań zalicza się aktywne infekcje w obrębie narządów płciowych, zaburzenia krzepnięcia krwi oraz niewyrównane choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca czy nadciśnienie.