Co to jest skaner dermatologiczny

Diagnostyka zmian skórnych i monitorowanie postępów leczenia, badanie głębokości ran, blizn oraz innych defektów skóry to najważniejsze obszary zastosowania tzw. skanerów dermatologicznych, pracujących w technologii ultradźwiękowej. Nieinwazyjność, standaryzacja badania oraz możliwość przechowywania pełnej dokumentacji w celu późniejszego porównania to najważniejsze zalety ich zastosowania klinicznego, szczególnie w długoletniej, regularnej obserwacji pacjenta.

Data publikacji
Czas czytania
2 min.

Pierwsze próby zastosowania badań ultrasonograficznych w medycynie miały miejsce pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku. Skupiano się wtedy głównie na obrazowaniu narządów jamy brzusznej, ale jednocześnie podejmowane były próby rozszerzenia diagnostyki na inne obszary, w tym dermatologię.

Skaner dermatologiczny – czym jest i do czego służy?

źródło: cortex.dk

Skanery dermatologiczne to nowoczesne urządzenia, wykorzystujące diagnostykę ultrasonograficzną (USG) do badań tkanki skórnej. Umożliwiają obrazowanie skóry w wysokiej jakości i rozdzielczości, co pozwala na identyfikację nawet nieznacznych odchyleń od normy, i tym samym szybkie wychwycenie niepokojących zmian. Oszacowanie parametrów fizycznych budowy skóry, takich jak grubość warstw czy ich echogeniczność (cecha związana z gęstością ośrodka) jest cenną informacją diagnostyczną, mówiącą o stanie danego obszaru skóry, postępie choroby czy też o skuteczności zastosowanej terapii. 

Stosowane początkowo  w skanerach dermatologicznych głowice o częstotliwości 20 Mhz pozwalały na ocenę grubości skóry właściwej oraz uwidocznienie tkanki podskórnej. Rozdzielczość obrazu przy zastosowaniu tej częstotliwości nie pozwalała jednak na precyzyjną ocenę zmian zachodzących w naskórku i skórze właściwej. Szczególnie trudne było uwidocznienie naskórka, ponieważ na jego obraz składało się głównie tzw. echo wejściowe, maskujące szczegóły budowy.

Wykorzystywane obecnie głowice o częstotliwości 30-100 Mhz umożliwiają już znacznie dokładniejszą ocenę zarówno skóry właściwej, jak i naskórka. Ich ograniczeniem jest jednak maksymalny zasięg przenikania w głąb tkanek, który np. dla głowicy 32 MHz wynosi do 6 mm, co nie pozwala na obrazowanie struktur położonych poniżej, czyli tkanki podskórnej wraz z powięzią. Dla uzyskania pełnego obrazu klinicznego stosuje się więc zróżnicowane częstotliwości ultradźwięków.

Zastosowania skanera dermatologicznego podzielić można na cztery główne grupy:

  • Diagnostyka patologicznych zmian skórnych, tkanek znajdujacych się pod raną lub pod skórą oraz zniszczeń spowodowanych nadmierną ekspozycją na promienie słoneczne
  • Ocena grubości skóry oraz zaawansowania zmian nowotworowych (np. głębokości naciekania czerniaka)
  • Badanie skuteczności stosowanych leków oraz efektywności leczenia ran i zabiegów medycyny estetycznej (np. procedur z wykorzystaniem lasera).
  • Nadzorowanie zabiegów dermatologicznych, chemiochirurgii oraz procesów starzenia sie skóry i utraty jej elastyczności.

Badanie USG skóry polega na ocenie obrazu zarówno w obrębie zmiany, jak i skóry prawidłowej w jednoimiennej lokalizacji. Przykładowo, w przypadku zmiany umiejscowionej na prawym udzie porównuje się jej obraz USG z obrazem skóry zdrowej na lewym udzie. Ważny jest pomiar grubości naskórka i skóry właściwej oraz porównanie tych obrazów. Podczas badania należy również porównać zmiany w obrazie naskórka i skóry właściwej między otrzymanymi zdjęciami.

Diagnostyka zmian skórnych z zastosowaniem skanera dermatologicznego jest jedną z niewielu metod nieinwazyjnej oceny zmian, zachodzących w obrębie naskórka i skóry właściwej, pozwalającą na stosunkowo obiektywne i zestandaryzowane porównanie zmian zachodzących w obrębie skóry w przebiegu leczenia.

Źródła: Przegląd Dermatologiczny 5/2013

Inne przydatne linki


Komentarze (0)

Komentarze (0)

Akcja
Krok
odyl
Nie opuszczaj
nas jeszcze!
Sprawdź, jak zdobyć smartwatcha dzięki akcji Krokodyl!
Diagnostyka zmian skórnych

Wybierz miasto, aby znaleźć placówkę

Wpisz zabieg, miejscowość, klinikę lub lekarza…