Stulejka (łac. phimosis) jest stanem wrodzonym bądź nabytym, kiedy utrudnione lub niemożliwe jest ściągnięcie napletka z żołędzi prącia. Do pewnego okresu, a dokładniej do osiągnięcia wieku 2-3 lat, jest zjawiskiem fizjologicznym, niewymagającym leczenia.
Jednostka może wystąpić w każdym wieku. Zazwyczaj nie istnieje groźba poważnych konsekwencji, jednakże czasami dochodzi do zapalenia żołędzi penisa czy skóry okolicy narządów płciowych, zwiększone jest ryzyko nawracających zakażeń układu moczowego.
Leczenie stulejki - czy istnieje sposób na uniknięcie skalpela?
Wbrew pozorom, nie tylko chirurgiczna korekta pozwala na powrót do stanu prawidłowego. Do momentu, kiedy stulejka nie wywołuje poważniejszych zaburzeń, możliwe jest zastosowanie metod nieoperacyjnych.
Jedną z uznanych terapii jest stosowanie maści zawierających glikokortykosteroidy, takie jak betametazon czy kortyzon. Na rynku dostępne są połączenia tych substancji z antybiotykiem neomycyną. Leczenie w taki sposób jest proste, maść może być nakładana samodzielnie przez pacjenta (bądź przez rodzica, jeżeli problem dotyczy dziecka). Terapia trwa kilka tygodni. Lek wywiera efekt przeciwzapalny, dodatkowo pod jego wpływem skóra staje się cieńsza, bardziej elastyczna i podatna na zmianę kształtu. Australijscy lekarze z Kliniki Chirurgii Ogólnej w swoim badaniu, obejmującym 61 pacjentów, poprawę przy użyciu maści steroidowych zaobserwowali u 51 z nich. Terapia jest bezpieczna, ze względu na niskie stężenia substancji leczniczych w maściach, nie występują ogólnoustrojowe działania niepożądane.
Od wielu lat kontrowersje wśród lekarzy wywołuje sposób leczenia polegający na samodzielnym rozciąganiu napletka. Wielu specjalistów jest zdania, że takie manipulacje mogą skutkować uszkodzeniami skóry, a nawet pogłębianiem procesu bliznowacenia i zaostrzeniem już obecnych dolegliwości. Przed próbą podjęcia jakiejkolwiek terapii samodzielnie, chorzy powinni zawsze skonsultować się wcześniej ze swoim lekarzem.
Zagraniczne piśmiennictwo wspomina także o możliwości zastosowanie specjalnych przyrządów, wykonanych z metalu, bądź balonów, które pozwalałaby na rozciągnięcie skóry na prąciu. Efektem miałoby być nasileń podziałów komórkowych w obrębie tkanek skóry pod wpływem działania sił rozciągających, co skutkowałoby zwiększeniem ich ilości. Jeśli tylko przeprowadza się te zabiegi zgodnie ze schematem, są bezpieczne, nie grożą wystąpieniem uszkodzeń.
Istnieje możliwość połączenia rozciągania napletka ze stosowaniem maści sterydowych. Urolog Christophe Ghyzel, wraz ze swoimi współpracownikami, w 2009 r. przeprowadził badanie oceniające skuteczność stosowania wspólnie wymienionych wyżej metod. Po trwającej 6 tygodni kuracji poprawa była widoczna u 86% pacjentów.
Jeżeli powyższe metody zawiodą, zawsze pozostaje opcja leczenia operacyjnego, cechującego się największą skutecznością i najmniejszym odsetkiem nawrotów. Dopóki jednak nie jest ono konieczne (ze względu na zaawansowanie zmiany), spróbować można innych sposobów leczenia. Ważne jednak, by problem został rozwiązany - bez terapii, stulejka może powodować ból podczas stosunku płciowego, a często nawet uniemożliwiać podejmowanie zbliżeń. Innym aspektem jest higieniczny - przy braku możliwości odsłonięcia napletka, oczyszczanie tej strefy okolic intymnych nie jest możliwe.
________________________________________________________________________________________________
Opracowano na podstawie: www.urology.ucsf.edu; www.jurology.com;
Kikiros C.S., Beasley S.W., Woodward A.A., "The response of phimosis to local steroid application", Pediatric Surgery International 8 (1993), 329-332
Ghysel C., Vander Eeckt K., Bogaert G., A, "Long-Term Efficiency of Skin Stretching and a Topical Corticoid Cream Application for Unretractable Foreskin and Phimosis in Prepubertal Boys". Urol Int 2009;82:81-88
polecam
Jaka nazwa maści?