Leczenie hemoroidów prądem o wysokiej częstotliwości RFITT

Choroba hemoroidalna dotyka około połowy osób po 50. roku życia, częściej kobiet, zwłaszcza w ciąży i po porodzie. Ryzyko zwiększają nadwaga, dieta uboga w błonnik, środki przeczyszczające oraz siedzący tryb życia.

Objawami są krwawienia po wypróżnieniu, bóle, świąd czy pieczenie. Wielu chorych zwleka z wizytą u lekarza, sięgając po domowe środki, choć dostępne są skuteczne, małoinwazyjne terapie. Jedną z nich jest metoda RFITT, polegająca na zmniejszeniu dopływu krwi do hemoroidów, co przywraca im prawidłową wielkość i łagodzi objawy.

Najczęstsze objawy choroby hemoroidalnej:

• Krwawienia po wypróżnieniu
• Ból i dyskomfort w okolicy odbytu
• Świąd i pieczenie
• Wypadanie guzków hemoroidalnych

Historia i rozwój RFITT

Metoda  leczenia hemoroidów prądem została wprowadzona w latach 90. w Czechach przez dr. Jiřego Dubena, który zastosował technikę RFITT znaną z terapii żylaków kończyn.

Do Polski trafiła w 2000 r. za sprawą dr. Marka Ręckiego, pioniera tej metody i dyrektora Centrum Hemoron. Wkrótce powstał aparat Hemoron, wykorzystujący prąd stały do obkurczania naczyń guzków krwawniczych.

Technika sprawdza się zwłaszcza w I i II stopniu choroby, a przy zaawansowanych zmianach wymaga kilku zabiegów. Obecnie RFITT i Hemoron są cenione za małoinwazyjność i skuteczność porównywalną z metodami operacyjnymi.

W ostatnich latach pojawiły się badania potwierdzające wysoką skuteczność RFITT w ograniczaniu nawrotów choroby i poprawie jakości życia pacjentów. Zwraca się także uwagę na mniejsze ryzyko powikłań w porównaniu z klasyczną chirurgią.

Przebieg zabiegu RFITT

Metoda RFITT polega na zmniejszeniu guzków hemoroidalnych bez ich usuwania. W trakcie zabiegu ulegają zmniejszeniu ukrwienia splotów hemoroidalnych, a głównym celem procedury jest likwidacja objawów choroby, czyli krwawień i wypadania guzków.

Wspomniane zmniejszenie ukrwienia uzyskuje się poprzez obliterację, czyli zamknięcie naczyń hemoroidalnych. Zabieg zmniejsza przepływ krwi przez guzki krwawnicze, zatrzymuje krwawienia oraz uczucie świądu i „mokrego odbytu”.

Jest także skuteczny przy wypadaniu błony śluzowej przez kanał odbytu. Procedurę przeprowadza się zazwyczaj z udziałem anestezjologa w celu zapewnienia pacjentowi bezpieczeństwa i komfortu.

Technika Celon (RFITT)

Przy wykonywaniu zabiegu metodą Celon chirurg zamyka naczynia hemoroidalne i koaguluje guzek krwawniczy. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu podpajęczynówkowym lub krótkim ogólnym, a czas jego trwania to ok. 20-30 min.

W trakcie procedury dochodzi do cofnięcia się i uniesienia żylaków wewnętrznych, a także do cofnięcia się żylaków zewnętrznych do środka kanału. Lekarz koaguluje naczynia hemoroidalne przy pomocy cienkiej elektrody. Zabieg nie pozostawia zniekształceń w odbycie, tak jak to ma miejsce przy klasycznym zabiegu chirurgicznym, nie ma też po nim ran.

Elektroda, przez którą przepływa prąd o wysokiej częstotliwości, jest wprowadzana do wnętrza guzka krwawniczego w sposób minimalnie inwazyjny – praktycznie bez naruszania wrażliwej śluzówki. Przez kilka dni pacjent może odczuwać niewielki ból, a przez okres ok. 2 tygodni po zabiegu może utrzymywać się obrzęk hemoroidów.

Dotyczy to zwłaszcza przypadków, kiedy działaniu prądu poddawano także guzki zewnątrzodbytowe. Następnie hemoroidy ulegają zmniejszeniu i cofają się do kanału odbytu. Pacjent powinien w tym czasie powstrzymać się od intensywnego wysiłku fizycznego, prócz tego przez 3-4 tygodnie powinien profilaktycznie zażywać preparaty działające ochronnie na naczynia żylne (np. Diosmina) i leki przeciw zaparciom (np. Duphlac).

Metoda Hemoron

Natomiast przy technice Hemoron do guzków krwawniczych przykładane są dwie elektrody, przez które przepływa prąd o niskim napięciu (galwanizujący). Przez wielu lekarzy zabiegi z zastosowaniem aparatu Hemoron są uznawane za najmniej inwazyjną metodę leczenia choroby hemoroidalnej. Ich celem jest przywrócenie hemoroidom naturalnej wielkości bez potrzeby wycinania.

Najważniejsze cechy metody Hemoron:

• Zastosowanie prądu o niskim napięciu
• Brak konieczności wycinania guzków
• Krótki czas trwania zabiegu (20-30 minut)
• Zazwyczaj brak potrzeby znieczulenia
• Bezpieczeństwo i szybki powrót do aktywności

Zabieg trwa około 20-30 minut, jest mało bolesny (zazwyczaj nie wymaga znieczulenia) i całkowicie bezpieczny. Po leczeniu pacjent może od razu opuścić gabinet i wrócić do swoich obowiązków.

Aktualnie coraz częściej stosuje się uzupełniające metody diagnostyczne, takie jak anoskopia czy rektoskopia, aby lepiej ocenić rozległość zmian i dobrać odpowiednią technikę zabiegową.

Skuteczność i powikłania RFITT

Według danych z badań klinicznych RFITT charakteryzuje się wysoką skutecznością, szczególnie w leczeniu hemoroidów wczesnych stadiów. Pacjenci zgłaszają mniejszy ból po zabiegu niż po klasycznych metodach chirurgicznych oraz szybszy powrót do normalnej aktywności.

Możliwe powikłania

Możliwe powikłania są stosunkowo rzadkie i obejmują przejściowy ból, krwawienia czy obrzęki. W porównaniu z metodą Milligana-Morgana czy Longo ryzyko powikłań jest znacznie mniejsze.

Najnowsze publikacje zwracają uwagę, że skuteczność RFITT w długoterminowej obserwacji jest porównywalna z klasyczną chirurgią, jednak wymaga często powtarzania zabiegów, zwłaszcza u pacjentów z zaawansowaną chorobą.