Metody powiększania penisa

W ostatnim czasie wzrosło zainteresowanie zabiegami powiększania penisa. Mężczyźni niezadowoleni z jego wyglądu mogą skorzystać z wielu zabiegów oferowanych przez gabinety medycyny estetycznej i chirurgii plastycznej. Efekt końcowy zależny jest od warunków anatomicznych i wybranego sposobu leczenia.

Metody powiększania penisa

Najbardziej popularnym zabiegiem powiększania penisa są iniekcje syntetycznego kwasu hialuronowego. Kwas hialuronowy jest naturalnym składnikiem organizmu ludzkiego. Jest substancją bezpieczną i dobrze tolerowaną. Macrolane zawiera stabilizowany kwas hialuronowy produkowany według opatentowanej technologii NASHA.

Wyróżnia się unikalną strukturą i większą gęstością, a dzięki temu może być wstrzykiwany w dużych ilościach. Jego główne przeznaczenie to poprawa kształtów ciała (m.in. piersi, pośladków). Preparat podawany jest za pomocą tępo zakończonej kaniuli.

Francuski preparat Desirial zawiera usieciowany kwas hialuronowy trzeciej generacji. Syntetyczny monofazowy żel o opatentowanej strukturze zawiera dodatkowo mannitol o właściwościach antyoksydacyjnych i sorbitol działający nawilżająco. Desirial podawany jest za pomocą bardzo cienkich igieł poprzez wykonanie wielu wkłuć na członku. Preparat ten początkowo stosowany był u kobiet w ginekologii estetycznej.

Efektywność i trwałość zabiegów

Podczas zabiegu powiększania penisa kwasem hialuronowym wykonywane jest tylko jedno wkłucie. Oba preparaty mają podobny wpływ na zwiększenie objętości prącia. Pozwalają wydłużyć prącie o średnio 1-2 cm i pogrubić o 2-5 cm (wielkości te zależą od pierwotnej wielkości penisa).

Wadą tej procedury jest postępujący w czasie stopniowy rozkład żelu i jego wchłanianie. Z tego powodu efekty poprawy wielkości utrzymują się około roku, maksymalnie do dwóch lat. Potem, jeśli pacjent jest zadowolony z efektów, zabieg można powtórzyć.

Dodatkową zaletą kwasu hialuronowego jest jego pozytywny wpływ na tkanki. Wstrzyknięty preparat poprawia kondycję tkanki łącznej i stymuluje produkcję kolagenu. Dzięki temu korzystny efekt utrzymuje się również po całkowitym wchłonięciu tej substancji.

Wstrzyknięcie kwasu hialuronowego wymaga znieczulenia miejscowego, a rezultaty są widoczne natychmiast. Aby je utrwalić, trzeba się stosować do pozabiegowych zaleceń lekarskich.

Potencjalne powikłania związane z iniekcjami kwasu hialuronowego obejmują:

• reakcje alergiczne,
• infekcje,
• powstawanie nierówności i grudek,
• ryzyko przemieszczania się preparatu (co może wpływać na niejednolity efekt wizualny).

Alternatywne metody powiększania penisa

Podobną metodą powiększania penisa jest przeszczep własnej tkanki tłuszczowej. Zabieg przebiega w dwóch etapach. Najpierw chirurg przeprowadza liposukcję, pobierając tłuszcz z okolic brzucha lub ud, a następnie po jego przygotowaniu wstrzykuje w tkanki prącia.

Implantacja własnych komórek jest bardzo dobrze tolerowana przez organizm. Operacja może być przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Efekty, choć widoczne od razu, ocenia się dopiero po kilku miesiącach, dlatego że w procesie gojenia duża część adipocytów ulega resorpcji.

Przeszczep tłuszczu można powtarzać. Zabieg daje mniej trwałe efekty w porównaniu z iniekcjami kwasu hialuronowego. Modyfikacją tego zabiegu jest wykorzystanie komórek macierzystych. Ich zastosowanie przedłuża efekt powiększenia członka.

Inne dostępne metody obejmują stosowanie:

• urządzeń próżniowych (pompek),
• rozszerzaczy (ekspanderów),
• farmakoterapii.

Każda z tych metod ma swoje ograniczenia i zalety, a ich skuteczność i bezpieczeństwo mogą się różnić w zależności od indywidualnych przypadków.

Przykładowo, urządzenia próżniowe mogą tymczasowo zwiększać rozmiar, ale ich długoterminowe efekty nie są potwierdzone w badaniach klinicznych.

Zabieg podcięcia więzadła wieszadłowego

Zabieg podcięcia więzadła wieszadłowego prącia wykonuje się, jeśli przyczyna zbyt małego penisa tkwi w warunkach anatomicznych. Zadaniem tych więzadeł jest przytrzymywanie prącia blisko kości łonowej oraz podtrzymywanie go w czasie erekcji.

Ich uwolnienie pozwala na całkowite wysunięcie się tej części członka, która schowana jest blisko spojenia łonowego za fałdem skórnym. Zabieg wydłuża penisa średnio o 1,5 cm, a maksymalnie do 3 cm. Wzrost długości w czasie wzwodu jest mniejszy i wynosi ok. 1 cm. Nie ma przyrostu grubości, co może rozczarowywać niektórych pacjentów.

Skuteczność tej operacji jest w dłuższej perspektywie ograniczona, bo więzadła mają tendencję do ponownego przyrastania do spojenia łonowego, dlatego wielu chirurgów łączy ten zabieg z plastyką VY. Skórę między nasadą prącia a spojeniem łonowym wycina się w kształt odwróconej litery V, a następnie zszywa w kształt litery Y.

Ma to utrwalić efekt wydłużenia prącia i zapobiec nawrotowi. Zabieg może być wykonywany tradycyjną techniką chirurgiczną lub z wykorzystaniem lasera. Należy do procedur minimalnie inwazyjnych i wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym.

Komplikacje po podcięciu więzadła wieszadłowego mogą obejmować:

• ból,
• infekcje,
• blizny,
• zmniejszenie stabilności prącia podczas erekcji - co może wpływać na funkcję seksualną. 

Liposukcja okolicy nadłonowej

Korzystne efekty wizualne uzyskuje się, wykonując liposukcję okolicy nadłonowej i dolnej partii brzucha. Taka opcja polecana jest osobom z nadwagą, gdyż prącie przysłonięte przez fałd tłuszczu okolicy nadłonowej lub wystający i zwisający brzuch wydaje się małe.

Dzięki liposukcji uzyskuje się większe wyeksponowanie penisa, a dodatkowym plusem jest modelowanie sylwetki. W rozległych zabiegach poleca się klasyczne odessanie tłuszczu zakończone liposukcją laserową, która korzystnie działa na skórę, minimalizując efekt obwiśnięcia brzucha.

Efekty długoterminowe liposukcji mogą być mniej trwałe, jeśli pacjent nie utrzymuje zdrowego stylu życia, co może prowadzić do ponownego odkładania się tkanki tłuszczowej.

Znaczenie konsultacji lekarskiej

Na rynku dostępnych jest wiele zabiegów wydłużających i pogrubiających prącie. Ich efekty często bywają zbyt małe w porównaniu z oczekiwaniami pacjentów, dlatego kluczowym elementem leczenia jest wstępna konsultacja lekarska.

W trakcie konsultacji lekarz ocenia:

• stan zdrowia pacjenta,
• warunki anatomiczne,
• dostępne metody terapeutyczne,
• najlepszą metodę leczenia dla pacjenta,
• bezpieczeństwo i świadome podejście do zabiegów.

Jest to czas, w którym lekarz może dokładnie ocenić stan zdrowia i warunki anatomiczne pacjenta w stosunku do dostępnych metod terapeutycznych, a pacjent wybrać najlepszą dla siebie metodę leczenia. Bezpieczeństwo i świadome podejście do zabiegów są kluczowe dla minimalizacji ryzyka komplikacji i osiągnięcia zadowalających rezultatów.