Rezonans magnetyczny stawu kolanowego - wskazania do badania

Staw kolanowy (łac. articulatio genus) jest największym stawem w organizmie człowieka. Zbudowany jest z kości udowej i piszczelowej, których połączenie wzmacnia rzepka. Funkcję stabilizującą pełnią więzadła wewnętrzne – krzyżowe i związane z łąkotkami oraz zewnętrzne – poboczne, rzepki i torebki stawowej. Ponadto pomiędzy kośćmi znajdują się 2 łąkotki, które dopasowują do siebie powierzchnie stawowe i umożliwiają ruchy obrotowe. To właśnie one są najczęstszym elementem, który ulega uszkodzeniu w stawie kolanowym. Zaraz po nich, urazy dotyczą więzadeł. 

Kiedy wykonać rezonans magnetyczny kolana?

Rezonans magnetyczny (MRI) kolana jest zwykle zalecany w przypadku urazu lub bólu kolana, który nie ustępuje po około 6 tygodniach leczenia lub gdy lekarz podejrzewa uszkodzenie więzadeł, chrząstki lub kości.

Może być również wykonywany w celu diagnozowania chorób zwyrodnieniowych, takich jak artretyzm, lub chorób związanych z nierównomiernym zużyciem stawu kolanowego.

Ostatecznie decyzja o wykonaniu rezonansu magnetycznego kolana powinna być podjęta przez lekarza na podstawie indywidualnych objawów i historii medycznej pacjenta.

MRI w badaniu łąkotki - precyzyjna metoda identyfikacji uszkodzeń kolana

Powszechnie występującą przyczyną, dla której pacjenci są kierowani na badanie MRI stawu kolanowego, jest podejrzenie uszkodzenia powstałego wskutek urazu. Jednym z częstszych obrażeń dotyczących stawu kolanowego jest uszkodzenie łąkotki, zwłaszcza łąkotki przyśrodkowej (rzadziej łąkotki bocznej). Dochodzi do niego w efekcie gwałtownego wyprostowania kolana, gdy znajduje się ono w zgięciu i częściowej rotacji. Do charakterystycznych objawów należą wówczas:

• ból na wysokości szpary stawu,
• obrzęk,
• uczucie przeskakiwania w kolanie.

Rezonans stawu kolanowego jest w tym przypadku najdokładniejszą, a przy tym nieinwazyjną metodą diagnostyczną. Nie tylko pozwala on na zobrazowanie i ocenę stopnia uszkodzenia łąkotek, ale również dobór odpowiedniej terapii i monitorowanie jej przebiegu.

Rezonans stawu kolanowego przy problemach z więzadłem

Drugim co do częstości rodzajem obrażeń są pourazowe patologie więzadeł kolana. Występują one przede wszystkim u osób uprawiających sporty takie jak piłka nożna czy narciarstwo. W zależności od stopnia uszkodzenia (naciągnięcie, naderwanie lub całkowite rozerwanie), objawy mogą charakteryzować się różnym stopniem nasilenia.

Zazwyczaj, oprócz towarzyszącego bólu oraz opuchlizny, pojawia się niestabilność w stawie kolanowym oraz krwiak. MRI stawu kolanowego pozwala na jednoznaczne określenie stopnia uszkodzenia, dzięki czemu jest w tym przypadku badaniem rekomendowanym.

Rezonans magnetyczny kolana - co pokazuje?

Rezonans magnetyczny stawu kolanowego znajduje również zastosowanie w diagnostyce chorób reumatologicznych. Dzięki możliwości zobrazowania zapalenia błony maziowej czy nadżerek kostnych, możliwe jest wczesne rozpoznanie i dokładna ocena kliniczna artropatii, które dotykają staw kolanowy. Aby zwiększyć wartość diagnostyczną badania, można dodatkowo zastosować środek kontrastujący, który spowoduje wzmocnienie sygnału w miejscach objętych aktywnym procesem zapalnym.

Badanie MR stawu kolanowego może być także pomocne w diagnostyce bólu okolicy kolana u dzieci. Dzięki niemu możliwe jest wykluczenie występujących w tej grupie wiekowej jałowych martwic chrzęstno-kostnych oraz kostnych (np. choroba Osgood-Schlattera) czy procesów nowotworowych. Co więcej, obrazowanie rezonansem magnetycznym pozwala również na wykrycie wad anatomicznych w zakresie kolana.