Cysty lub torbiele naskórkowe - bo tak fachowo określane są kaszaki - najczęściej pojawiają się między trzydziestym a czterdziestym rokiem życia oraz w okresie dojrzewania. Kaszak to powszechnie występujący guz, który pojawia się w okolicach mieszków włosowych i gruczołów łojowych - pośrednią przyczyną powstawania kaszaków jest ich zaczopowanie. Do powstania guzka przyczyniają się urazy skóry (np. rany, otarcia), uszkodzenia mieszka włosowego lub gruczołu łojowego. Badacze coraz częściej zwracają uwagę na genetyczne predyspozycje do kaszaków oraz na wady rozwojowe im sprzyjające.
Kaszaki mają średnicę od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Te mniejsze mogą zostać usunięte przez dermatologa w mało inwazyjny sposób (np. krioterapia), jednak większe guzy wymagają interwencji chirurgicznej. Stanowczo odradza się samodzielne usuwanie kaszaków. Wyciskanie i rozdrapywanie zmian może doprowadzić do zakażenia i późniejszych komplikacji, a domowe sposoby nie są skuteczne i nie usuwają problemu na stałe. Dlatego najlepiej od razu udać się do lekarza.
Metody usuwania kaszaków
- Chirurgiczne wycięcie - jest to najskuteczniejsza metoda usunięcia kaszaka i jednocześnie prewencji jego nawrotu Polega na otwarciu torebki kaszaka za pomocą skalpela i usunięciu jej zawartości. Następnie chirurg dokładnie wycina całą torebkę cysty, co zapobiega ponownemu pojawieniu się guza. Ostatnim etapem zabiegu jest założenie szwów. Przed rozpoczęciem procedury lekarz oczyszcza i dezynfekuje okolice nacinanej skóry, a następnie podaje znieczulenie miejscowe, dzięki czemu pacjent nie będzie odczuwał bólu. Niekiedy konieczne jest wspomaganie leczenia antybiotykami lub innymi środkami. Dzieje się tak, gdy wdało się zakażenie. W takiej sytuacji po opróżnieniu zawartości kaszaka nie zakłada się od razu szwów, lecz pozostawia ranę i podaje leki do momentu ustąpienia zapalenia. Po wyleczeniu zakażenia chirurg wycina całą torebkę kaszaka i zakłada szwy. Wadą metody jest ryzyko pozostawienia blizny.
- Zabieg kriochirurgiczny - polega na zamrożeniu cysty za pomocą ciekłego azotu o bardzo niskiej temperaturze (-196,5 stopnia Celsjusza). Zimno uszkadza tkanki guza, które po czasie odpadają i pozostawiają gładką skórę. Zabieg ma zastosowanie tylko w przypadku kaszaków, które nie zostały zakażone. Jego zaletami jest mała inwazyjność i brak blizn. Pacjent nie musi się do tego zabiegu specjalnie przygotowywać.
- Zabieg laserowy - polega na usunięciu kaszaka za pomocą wiązki lasera. Zabieg można wykonać pod znieczuleniem miejscowym, przez co staje się całkowicie bezbolesny. Przebiega podobnie jak chirurgiczne wycięcie, ale w związku z użyciem lasera zamiast skalpela, podczas całego procesu nie występuje krwawienie. Zabieg trwa około 15 minut łącznie z założeniem szwów, a ryzyko pozostania blizny jest minimalne. Jedyną przeszkodą w jego wykonaniu jest zakażenie torbieli.
- Elektrokoagulacja - podczas zabiegu lekarz przykłada do zmienionego miejsca elektrodę. Pochodzący z niej prąd wytwarza ciepło, które ścina białko tkanki, którą chcemy usunąć. Zabieg nie jest bardzo bolesny, jednak jeżeli jest to konieczne, istnieje możliwość znieczulenia miejscowego. Do tego typu zabiegu nie powinny przystępować osoby z rozrusznikiem serca, cukrzycą i kobiety w ciąży.
- Radiotermoliza - polega na podniesieniu ciśnienia w obrębie cysty za pomocą fal radiowych, przez co zmienione tkanki zostają zniszczone. Podczas zabiegu zachodzi zjawisko elektrokoagulacji, a następnie osuszenia danego miejsca. Procedura nie wymaga podania znieczulenia. Przeciwwskazaniem do wykonania zabiegu jest zakażenie kaszaka, hemofilia, ciąża, przyjmowanie leków obniżających krzepliwość krwi.
Osoby, które poddały się, któremuś z tych zabiegów powinny przez około dwa tygodnie (lub do momentu zagojenia) unikać zamoczenia leczonego miejsca, nie powinny się opalać oraz używać kosmetyków podrażniających skórę.
aafp.org
http://mednews.com/
https://dermatolog.pl/