Wydłużenie a podcięcie wędzidełka prącia – różnice

Wędzidełko prącia to cienki fałd skóry, który łączy ze sobą napletek oraz żołądź. Poza tym, że jest to struktura bardzo wrażliwa na bodźce i z tego względu może brać udział w odczuwaniu doznań seksualnych, jej rola jest w zasadzie nieznana. Mężczyzna może dobrze funkcjonować w życiu codziennym i erotycznym zarówno mając wędzidełko prącia, jak i przy jego braku.

Problem pojawia się wtedy, gdy wędzidełko prącia jest zbyt krótkie. W takiej sytuacji zsunięcie napletka z żołędzi staje się utrudnione, co może zaburzać występowanie erekcji oraz pogarszać przebieg stosunków płciowych. Istnieje też ryzyko nawracających naderwań wędzidełka.

Krótkie wędzidełko (frenulum breve) może powodować ból podczas erekcji i mikrourazy z krwawieniem, a niekiedy sprzyjać nawracającym stanom zapalnym w obrębie napletka.

Podcięcie a wydłużenie wędzidełka – różnice

W przypadku pojawienia się problemów ze zsuwaniem napletka, wynikających z nieprawidłowej budowy wędzidełka, nie powinno się podejmować samodzielnych prób korekty tej struktury. Przeprowadzony w nieodpowiednich, domowych warunkach „zabieg” może grozić wystąpieniem powikłań, takich jak zakażenie tkanek prącia.

Metody leczenia wędzidełka

Pacjentom ze zbyt krótkim wędzidełkiem prącia można zaproponować dwa zabiegi, które wiążą się z dokonaniem zmian w obrębie tej struktury. Należą do nich podcięcie oraz wydłużenie wędzidełka prącia. Cechami wspólnymi tych procedur są konieczność wstrzymania się od aktywności seksualnej po leczeniu (około 4–6 tygodni) oraz rodzaj znieczulenia stosowanego podczas zabiegu (najczęściej miejscowe).

Jednak wymienione techniki różnią się między sobą w wielu aspektach. Zanim dojdzie do leczenia chirurgicznego wędzidełka, w łagodnych przypadkach można rozważyć postępowanie zachowawcze: delikatne, bezbolesne ćwiczenia rozciągające pod kontrolą lekarza, krótkotrwałe stosowanie maści sterydowych zaleconych przez specjalistę oraz korzystanie z lubrykantów w trakcie współżycia.

Skuteczność metod zachowawczych u dorosłych bywa ograniczona, a w razie współistniejącej stulejki czasem rozważane jest obrzezanie. Każdy przypadek powinien być oceniony indywidualnie przez urologa, a zabieg urologiczny wybiera się w oparciu o dolegliwości, budowę anatomiczną i oczekiwany efekt.

Bezpieczeństwo zabiegów

Nieprawidłowo wykonana korekcja (szczególnie poza warunkami medycznymi) zwiększa ryzyko nadmiernego krwawienia, zakażenia, uszkodzeń skóry lub ujścia cewki moczowej oraz nieprawidłowego bliznowacenia, co może wymagać kolejnych interwencji. Dlatego zabieg na wędzidełku prącia powinien być wykonywany przez doświadczonego urologa lub chirurga w jałowych warunkach.

Podcięcie wędzidełka prącia (frenulektomia) – co warto wiedzieć?

Podcięcie wędzidełka prącia (nazywane też frenulektomią) jest zabiegiem definitywnym – raz przecięta struktura w tym przypadku nie odrasta. Leczenie opiera się na uwolnieniu napletka poprzez podcięcie tkanki łączącej żołądź i napletek przy użyciu nożyczek chirurgicznych lub skalpela.

Procedura zazwyczaj nie wymaga zakładania szwów, choć w przypadku konieczności dokładniejszego tamowania krwawienia chirurg może założyć pojedyncze szwy.

Powikłania i gojenie

Jednym z aspektów do rozważenia przed decyzją o podcięciu jest możliwość wystąpienia krótkotrwałego krwawienia oraz konieczność zapewnienia odpowiedniej higieny po zabiegu. W ramach rekonwalescencji zaleca się unikanie kąpieli w basenie czy korzystania z saun przez kilka tygodni.

Najczęstsze, zwykle łagodne i przemijające następstwa to:

• niewielki obrzęk,
• krwiak,
• tkliwość miejsca zabiegu.

Zakażenie rany czy krwawienie wymagające pilnej interwencji należą do rzadkości przy prawidłowej pielęgnacji. Rzadko obserwuje się nadmierne bliznowacenie lub utrzymujące się zmiany czucia w okolicy blizny; sporadycznie konieczna bywa ponowna korekcja.

Wpływ na funkcje seksualne

Wpływ na funkcje seksualne po frenulektomii jest najczęściej korzystny: ustępuje ból pociągania wędzidełka i ryzyko naderwań, co zwykle poprawia komfort współżycia. Przejściowo może wystąpić nadwrażliwość lub zmniejszone odczuwanie bodźców w okolicy blizny, które z reguły samoistnie się wycisza w ciągu gojenia. Sam zabieg nie upośledza mechanizmu erekcji ani płodności.

Wydłużenie wędzidełka (frenuloplastyka) – przebieg zabiegu

Drugi ze wspomnianych zabiegów wiąże się z plastyką fałdu skórnego na członku. Procedura wydłużenia wędzidełka (frenuloplastyka) pozwala zwiększyć wymiar podłużny tej struktury o około pół centymetra. Rozcięcie tkanki, umożliwiające wykonanie ingerencji wydłużających wędzidełko, wymaga zastosowania szwów (zazwyczaj używane są formy samowchłanialne, które rozpuszczają się po upływie około 7 dni).

Po wygojeniu pozostały fałd skórny, dzięki zmianie wymiarów, nie stanowi już przeszkody w swobodnym zsuwaniu napletka z żołędzi prącia. W praktyce uzysk wydłużenia i czas rozpuszczania szwów zależy od zastosowanej techniki i rodzaju nici – rozpuszczanie może potrwać nieco dłużej.

Przygotowanie, powikłania i efekty

W ramach przygotowania do wydłużenia wędzidełka, pacjent może być poproszony o powstrzymanie się od przyjmowania leków wpływających na krzepliwość krwi. Ważne jest również, aby przed zabiegiem omówić z lekarzem wszelkie alergie na środki znieczulające.

Powikłania po frenuloplastyce są zbliżone do tych po podcięciu: najczęściej dotyczą niewielkiego obrzęku, krwiaka i przejściowego dyskomfortu; rzadko dochodzi do zakażenia, rozejścia się rany czy niezadowalającego efektu wydłużenia wymagającego reoperacji. U większości pacjentów poprawia się komfort współżycia; ewentualne zmiany czucia w pobliżu blizny najczęściej są przejściowe.

Rekonwalescencja i zalecenia po zabiegach wędzidełka

Pielęgnacja po obu procedurach wygląda podobnie i wpływa na czas oraz jakość gojenia. Po zabiegu (zabieg urologiczny) zwykle stosuje się opatrunek ochronny, który należy utrzymywać suchy; po pierwszej dobie można delikatnie spłukiwać okolicę prysznicem i osuszać jałowym gazikiem.

Warto nosić przewiewną, dopasowaną bieliznę, unikać intensywnego wysiłku, jazdy na rowerze i sportów kontaktowych przez około 1–2 tygodnie oraz powstrzymać się od kąpieli w wannie, basenie i korzystania z sauny do czasu pełnego zagojenia.

Na dolegliwości bólowe zwykle wystarczają leki przeciwbólowe dostępne bez recepty (np. paracetamol, ibuprofen – jeśli nie ma przeciwwskazań); nie należy samodzielnie przyjmować leków nasilających krwawienie bez konsultacji z lekarzem.

Zaleca się wstrzemięźliwość seksualną przez 4–6 tygodni lub do czasu pełnego wygojenia rany i braku bolesności. W razie narastającego bólu, obrzęku, utrzymującego się krwawienia, gorączki, nieprzyjemnego zapachu lub ropnej wydzieliny z rany należy pilnie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Lekarz może też zalecić delikatne ćwiczenia elastyczności napletka po wygojeniu, aby utrwalić efekt zabiegu.

Koszt podcięcia i wydłużenia wędzidełka

Poza rodzajem dokonywanej ingerencji obie procedury różnią się kosztami ich wykonania. Choć zdarzają się kliniki oferujące wydłużenie wędzidełka prącia za 300 zł, ceny generalnie oscylują wokół 1000 - 2000 złotych. Podcięcie opisywanej struktury zwykle wiąże się z mniejszymi kosztami, mieszczącymi się w zakresie 300–500 zł.

Oba wymienione zabiegi przeprowadzane są przez urologów lub chirurgów. Na ostateczną cenę wpływają m.in. renoma ośrodka, zastosowana technika (np. nożem, diatermią, laserem), rodzaj znieczulenia oraz liczba kontroli pooperacyjnych. Niezależnie od wyboru techniki, jest to planowy zabieg na wędzidełku prącia wykonywany w trybie ambulatoryjnym.