Zalety badania metodą rezonansu magnetycznego

Badanie za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI) polega na pomiarze oddziaływań fal o częstotliwości radiowej na organizm pacjenta, który umieszczony jest w silnym polu magnetycznym. Na podstawie uzyskanych sygnałów możliwe jest przeprowadzane komputerowej rekonstrukcji i dokładne zobrazowanie poszczególnych przekrojów ciała pacjenta.

Podczas samego badania pacjent proszony jest o położenie się na specjalnej, ruchomej leżance, która następnie przemieszcza jego ciało w kierunku aparatu MRI o kształcie otwartej tuby. Podczas procedury diagnostycznej pacjent powinien unikać poruszania się, co pozwala na uzyskanie jak najdokładniejszych obrazów.

Jakie są zalety badania metodą rezonansu magnetycznego?

Wśród zalet badania metodą rezonansu magnetycznego wymienić należy nieinwazyjny i bezbolesny charakter całej procedury.  Ważne jest, że badanie za pomocą rezonansu magnetycznego nie naraża organizmu pacjenta na negatywny wpływ promieniowania jonizującego, które wykorzystywane jest do obrazowanie tkanek i narządów w przebiegu tomografii komputerowej. Promieniowanie jonizujące wywołuje zmiany na poziomie komórkowym i wpływa nieznacznie na zwiększenie częstości rozwoju nowotworów. Dzięki tej właściwości inną zaletą badania metodą rezonansu magnetycznego jest możliwość wielokrotnego przeprowadzanie obrazowania u tego samego pacjenta. 

Brak narażenia na szkodliwe promieniowanie jonizujące ma ogromne znaczenie dla przeprowadzenia odpowiedniej diagnostyki u kobiet w ciąży. Choć w ciąży jednym z najczęściej przeprowadzanych badań jest badanie ultrasonograficzne (USG), to precyzyjne zobrazowanie poszczególnych struktur w rezonansie magnetycznym pozwala często na rozwianie wszelkich wątpliwości dotyczących stanu dziecka.

Badanie metodą rezonansu magnetycznego sprawdza się świetnie w uwidacznianiu i rozróżnianiu poszczególnych tkanek miękkich. Rezonans magnetyczny jest zatem jedną z najdokładniejszych metod służących do obrazowania mózgowia i pozwala na stwierdzenie m.in. anomalii w obrębię móżdżku, rdzenia przedłużonego czy układu komorowego. 

Diagnostyka z wykorzystaniem rezonansu magnetycznego znajduje szerokie zastosowanie w określaniu lokalizacji guzów i ognisk nowotworowych, zarówno pierwotnych, jak i przerzutowych. Często możliwie jest uwidocznienie i stwierdzenie zmian chorobowych już na wczesnych, a nawet bardzo wczesnych etapach rozwoju, co ma ogromny wpływ na dalsze postępowanie lecznicze pacjenta. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego pozwala także na nieinwazyjne, nie wymagające wprowadzania specjalnych cewników, uwidocznienie naczyń krwionośnych pacjenta. Dzięki temu możliwe jest uniknięcie ryzyka uszkodzenia naczynia krwionośnego i związanych z tym powikłań w postaci np. krwiaków.

Uważa się, że stosowane w badaniu metodą rezonansu magnetycznego środki kontrastowe są bardziej obojętne dla organizmu pacjenta w porównaniu z tymi wykorzystywanymi w obrazowaniu za pomocą tomografii komputerowej. Środki kontrastowe, używane w diagnostyce MRI, zawierają w swoim składzie najczęściej gadolinę. Jest to pierwiastek rzadki, który sam w sobie wykazuje właściwości paramagnetyczne i w standardowych dawkach najczęściej nie upośledza funkcji narządów wewnętrznych. U osób, obciążonych dodatkowymi schorzeniami, związki gadolinu mogą w niektórych przypadkach wpłynąć na pogorszenie funkcji nerek.

Pomimo wielu zalet badania za pomocą rezonansu magnetycznego, należy pamiętać, że bezwzględnym przeciwwskazaniem do przeprowadzenia tego typu diagnostyki jest obecność w ciele pacjenta wszczepionych urządzeń elektronicznych, takich jak rozrusznik serca czy aparat słuchowy.

Bibliografia: www.cancer.gov